بررسی نقش سامانه های استحصال باران بر ترسیب کربن خاک و کاهش گازهای گلخانه ای

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: ششمین کنگره ملی سالانه یافته های نوین در علوم کشاورزی و منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری
  • کد COI اختصاصی: NEWCONF06_155
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 235
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فرید عامری سیاهونی

کارشناس ارشد آبخیزداری، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان

مریم آتش دهقان

کارشناس آبخیزداری، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان

ابراهیم جعفری تختی نژاد

معاون آبخیزداری، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان

چکیده

بخش وسیعی از اراضی کشاورزی ایران درمناطق خشک و نیمه خشک واقع شده است. در اغلب مناطق خشک، کشاورزیکم و بیش با مشکل تنش رطوبت مواجه می باشد. متاسفانه کمبود آب تنها منحصر به این نواحی نمی شود، بلکه حتیدر شرایط آب و هوای مرطوب توزیع نامنظم بارندگی منجر به محدود شدن آب قابل دسترس و در نتیجه کاهش رشدگیاه می شود. از طرفی خشکی اراضی و کاهش پوشش گیاهی منابع ترسیب کربن را به دنبال دارد. ترسیب کربن درزیتوده گیاهی و خاک هایی که تحت این زی توده هستند، ساده ترین و به لحاظ اقتصادی ، عملی ترین راه جهت جذب گازدی اکسید کربن اتمسفری هستند. غلظت گازهای گلخانه ای متعدد در طول زمان افزایش یافته است. افزایش غلظت دیاکسیدکربن در جو زمین عامل اصلی تغییرات اقلیمی است که تغییر در اکوسیستم ها از خسارت ناشی از آنهستند. این در حالی است که اکوسیستم ها با پوشش های گیاهی مختلف تاثیر چشمگیری بر ترسیب کربنخاک دارند . افزایش رطوبت خاک و تامین آب مورد نیاز گیاه از طریق سیستم های استحصال آب باران یکی از روشمدیریت و بهره برداری از آب برای مقابله با کم آبی می باشد که با توجه به نیاز روزافزون و مبرم کشور به آب ، امریاجتناب ناپذیر است. در سالهای اخیر جمعآوری آب باران از سطح دامنه ها و متمرکز نمودن آن در یک نقطه خاص توسطمحققین مختلفی بررسی شده است. روش جمعآوری باران از سطح دامنه هایی از روشهای اقتصادی تامین آب در مناطقخشک و نیمه خشک محسوب میگردد. در این مقاله به بررسی نقش سیستم های استحصال آب باران در کاهش گازهایگلخانه ای در نتیجه ترسیب کربن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها

استحصال باران، ترسیب کربن، گازهای گلخانه ای

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.