روندیابی حداکثر بارش ۲۴ ساعته و برآورد باران طرح (حداکثر بارش ۶ ساعته) در ایستگاه سینوپتیک شیراز

بارندگی اساسی ترین جزء چرخه هیدرولوژی است که باید هر چه دقیق تر برآورد شود. در این تحقیق روند تغییرات حداکثربارش روزانه به صورت متحرک ۳۰ ساله، ۱۵ ساله و ۱۰ ساله شیراز برای دوره آماری سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۸ بررسی شد. جهت روندیابیابتدا با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف نرمال بودن داده ها بررسی و سپس برای سری داده های نرمال از روش پیرسون و برایسری داده های غیرنرمال از روش اسپیرمن جهت روندیابی استفاده شد. طبق نتایج در هیچ یک از دوره های ۳۰ ساله روند تغییراتمعنادار مشاهده نشد ولی بررسی دوره های ۱۵ ساله نشان دهنده معنادار بودن روند تغییرات در دوره ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۸ (کاهشی) و بررسیدوره های ۱۰ ساله نشان دهنده معنادار بود ن روند تغییرات در سه دوره ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴ (افزایشی)، ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵ (افزایشی) و ۱۳۸۳تا ۱۳۹۲ (کاهشی) بود و در مابقی دوره ها روند معناداری مشاهده نگردید. همچنین در این ایستگاه باران طرح با استفاده از داده هایحداکثر بارندگی روزانه (۱۳۵۰ تا ۱۳۹۸) به دست آمد. برای این منظور از برازش توزیع های مختلف آماری بر داده های مشاهده شدهاستفاده گردید. جهت انتخاب مناس بترین توزیع برای برازش بر داده های مشاهده شده، آزمون های مختلف نیکوئی برازش به کار بردهشد و نهایتا مناسبترین توزیع به دست آمد. این محاسبات با استفاده ا ز نرم افزار EasyFit انجام شد. در این تحقیق، بهترین توزیعبرای برازش بر داده های مشاهده شده، توزیع حد نهایی گامبل به دست آمد. ضمنا با استفاده از تابع چگالی تجمعی این توزیع، مقدارباران طرح با دوره بازگشت های ۱۰۰ ، ۲۵۰ ، ۵۰۰ ، ۱۰۰۰ و ۱۰۰۰۰ ساله به ترتیب ۵ / ۶۲ ، ۷۰ ، ۷ / ۷۵ ، ۱ / ۸۱ و ۰ / ۱۰۰ میلی متر به دست آمد.

کلیدواژه ها:

باران طرح ، شیراز ، بارندگی روزانه ، بارندگی شدید ، روند تغییرات