سنجش تطبیقی ظرفیت مشارکت پذیری ساکنان دربافت های جدید و قدیم شهری با استفاده از مدل AHP (نمونه موردی: محله حسینیه «قدیم» و کوی قائم «بافت جدید» شهر زنجان)
عنوان مقاله: سنجش تطبیقی ظرفیت مشارکت پذیری ساکنان دربافت های جدید و قدیم شهری با استفاده از مدل AHP (نمونه موردی: محله حسینیه «قدیم» و کوی قائم «بافت جدید» شهر زنجان)
شناسه ملی مقاله: JR_GEOP-18-48_007
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_GEOP-18-48_007
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
اسماعیل دویران - جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران
جمیله توکلی نیا - دانشگاه شهید بهشتی
سعید غلامی - طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
مهرداد دانش دوست - طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
خلاصه مقاله:
اسماعیل دویران - جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران
جمیله توکلی نیا - دانشگاه شهید بهشتی
سعید غلامی - طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
مهرداد دانش دوست - طراحی شهری دانشگاه آزاد زنجان
امروزه بهدنبال نارسایی و انتقادات وارده به روند برنامهریزی شهری قبل از دهه ۱۹۵۰ (چون طرحهای شهری کالبد محور) شاهد ورود و کاربست مفهوم مشارکت و برنامهریزی مشارکتی در ادبیات برنامهریزی، ابتدا در کشورهای توسعهیافته و سپس نشر و نمو آن در کشورهای در حال توسعه میباشیم. آگاهی از ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان بافتهای مختلف شهری برای تحقق برنامهها و رسیدن به اهداف برنامهریزی امری ضروری است. از این رو شناخت ابعاد مختلف مشارکت و سنجش آن در محلات شهری منجر به درک درست تفاوتهای موجود عناصر سیستم شهری (محلات شهری) شده و فرایند برنامهریزی شهری را متناسب با تفاوتهای موجود، نظام داده و عملیاتی میکند. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کمی، در چارچوب مدل تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) و تحلیل همبستگی سعی نموده است به مقایسه تطبیقی ظرفیت مشارکت مردم در بافتهای فرسوده و جدید شهری با نمونه موردی محله حسینیه (بافت قدیم ) وکوی قائم (بافت جدید) شهر زنجان بپردازد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که با وجود مشکلات عدیده در بافتهای فرسوده ظرفیت مشارکتپذیری ساکنان آن در ارتقا محیط محل بالاتر از بافتهای جدید است.
کلمات کلیدی: برنامه ریزی مشارکتی, تسهیل گری, بافت قدیم و جدید, فرایند تحلیل سلسله مراتب (AHP)
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1313942/