بررسی تاثیر مالکیت مسکن در استقلال تصمیم گیری و نقش آفرینی زنان در شهر (مورد: سنندج)

مسکن بزرگ­ترین سرمایه خانواده ها به خصوص در کشورهای جهان سوم را تشکیل می دهد. از آنجایی که هر منبع اقتصادی با خود قدرت اجتماعی و سیاسی را به­همراه می آورد، داشتن مسکن و مالکیت آن نیز مزایای زیادی را به­همراه دارد. این مزایا زمانی پررنگ تر می شود که به گروهی از افراد جامعه تعلق بگیرد که زمانی از آن مزایا بی بهره بوده اند و این گروه همان زنان هستند که درصد مالکیت مسکن برای آن ها نرخ بسیار پایینی را به نسبت مردان نشان می دهد. بر این اساس، این تحقیق به بررسی تاثیر مالکیت مسکن بر استقلال تصمیم گیری و نقش آفرینی زنان در شهر می پردازد. پژوهش به­لحاظ ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی و به­لحاظ هدف از نوع کاربردی می باشد. روش تحقیق، پیمایشی بوده و ۳۰۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گشته اند. روش آماری مورد استفاده شامل آزمون همبستگی کندال و تحلیل مسیر می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تاثیر مالکیت مسکن بر نقش آفرینی زنان بیش تر از تاثیر آن بر استقلال تصمیم گیری آنان بوده است، همین­طور مالکیت مسکن به­طور غیرمستقیم بر نقش آفرینی زنان تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

مالکیت مسکن ، زنان ، استقلال تصمیم گیری ، نقش آفرینی ، سنندج