تاثیرسایکوسل و نیتروژن برعملکرد و اجزای عملکرد کلزای پاییزه در تراکم های مختلف بوته

تاثیر سطوح نیتروژن، تراکم بوته و ماده کند کننده رشد سایکوسل CCC) بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزای پاییزه رقم طلایه در دو آزمایش مزرعهای و گلخانهای مورد بررسی قرار گرفت، آزمایش مزرعهای در قالب طرح کرت دوبار خرد شده و آزمایش 1388- گلخانهای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در گلخانه با سه تکرار در سال زراعی 89 درمحل ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در باجگاه طراحی و اجرا شد. فاکتور های آزمایش مزرعهای شامل نیتروژن 80 ، 140 و 200 و 260 کیلوگرم در هکتار)به عنوان فاکتور اصلی، تراکم بوته( 70 و 90 بوته درمترمربع)به عنوان فاکتور فرعی و سایکوسل (صفر، 1/4 و 2/8 لیتر در هکتار)به عنوان فاکتور فرعی فرعی و فاکتور های آزمایش گلخانهای شامل نیتروژن (صفر، 50،100 و 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) و سایکوسل (صفر، 1/4 و 2/8 لیتر در هکتار بود نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح از تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن و کاربرد2/8 لیتر CCC در هکتارو تراکم 90 بوته در مترمربع بدست آمدهمچنین کاربرد 2/8لیتر CCC در هکتار باعث افزایش تعداد خورجین در بوته و وزن خشک نهایی بوته گردید. افزایش تراکم بوته از 70 به 90 بوته در مترمربع باعث کاهش تعداد خورجین در بوته، وزن خشک نهایی بوته و تعداددانه در خورجین گردید. به نظر میرسد در شرایط مشابه با پژوهش حاضر، بتوان تراکم 90 بوته درمتر مربع، استفاده از 200 کیلوگرم نیتروژن و 2/8 لیتر سایکوسل در هکتار را برای دستیابی به حداکثر عملکرد دانه توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

سایکوسل ، نیتروژن ، تراکم بوته ، کلزای پاییزه ، عملکرد دانه