تاثیر مکمل ویتامین D۳ همراه با خودمراقبتی بر سطح سرمی آن در مادران شیرده: یک کارآزمایی بالینی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-8_003
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: با توجه به شیوع زیاد کمبود ویتامین D به خصوص در زنان شیرده و اهمیت خودمراقبتی این مادران برای تامین غلظت کافی ویتامین D، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مکمل ویتامین D همراه با خودمراقبتی بر سطح سرمی آن در مادران شیرده انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۹۸-۱۳۹۷ بر روی ۷۰ مادر شیرده مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان تکاب که با کمبود ویتامین D سرمی (D۳ کمتر از ۳۰ نانوگرم بر میلی لیتر) مواجه بودند، انجام شد. غلظت ۲۵ هیدروکسی ویتامین D سرم تمام مادران در دو نوبت، بدو ورود و ۳ ماه بعد از اتمام مداخله اندازه گیری شد. افراد با روش نمونه گیری تصادفی سازی بلوکی به دو گروه ۳۵ نفره (گروه آزمون و کنترل) تقسیم شدند. آموزش خودمراقبتی در ۴ جلسه، با فاصله ۷ روز به صورت چهره به چهره همراه با پیگیری تلفنی برای گروه مداخله اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمونهای تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه قبل از مداخله از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند. پس از انجام آموزش های خودمراقبتی، غلظت ویتامین D۳سرم گروه مداخله نسبت به کنترل افزایش معناداری پیدا کرد (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: علاوه بر تجویز برنامه غذایی غنی از ویتامین D به مادران شیرده، خودمراقبتی و القاء روان شناختی رفتارهای مراقبت از خود در استفاده از مکمل ویتامین D در مادران شیرده موثر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم مدرس
استادیار گروه بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبتی پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
رقیه فرجی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
فاطمه رحیمی کیان
مربی گروه بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبتی پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :