تعیین پراکنش و برآورد زیتوده جلبکهای دریایی به ساحل آورده شده در آبهای ساحلی دریای عمان

این طرح جهت برآورد زیتوده جلبکهای دریایی به ساحل آورده شده بر اساس جنس در سواحل استان سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۰ اجرا گردید. ایستگاههای تنگ، پزم، چابهار و بریس به عنوان مناطق پر تراکم و جود و لیپار به ترتیب در غرب و شرق چابهار، مناطق کم تراکم از نظر ریزش جلبکهای دریایی در سواحل این استان انتخاب گردیدند. طول نوار ساحلی استان ۲/۳۵۴ کیلومتر می باشد که از این مقدار۲/۱۸ کیلومتر منطقه پرتراکم و ۵/۲۸۱ کیلومتر منطقه کم تراکم مورد محاسبه قرار گرفت.  در هر ایستگاه سه ترانسکت نصب و نمونه ها بطور تصادفی در هر ماه جمع آوری گردیده و پس از جدا سازی و تمیز شدن، بوسیله ترازوی دیجیتالی در محل مورد وزن کشی قرار گرفتند. تعداد جنس های جمع آوری شده، ۹ جنس بوده که از این تعداد، ۲ جنس جلبک سبز(۲ خانواده و۲ راسته)،۶ جنس جلبک قهوه ای(۳خانواده و ۳ راسته) و ۱ جنس جلبک قرمز بدست آمد. میزان وزن تر جنس سارگاسوم در کل سواحل استان سیستان و بلوچستان ۹/۴۴۵ تن محاسبه گردید که ازاین مقدار ۱/۲۶۹ تن (۳۵/۶۰ درصد) مربوط به مناطق پرتراکم و۸/۱۷۶تن (۶۵/۳۹ درصد) مربوط به مناطق کم تراکم بود. بیشترین مقدار آن در آذر ماه سال ۱۳۹۰ با ۴/۲۷۰ تن (مناطق پرتراکم ۵/۱۵۵ تن و مناطق کم تراکم ۹/۱۱۴ تن) و کمترین مقدار آن در اسفند ماه همان سال با ۵/۳ تن بدست آمد. در بین مناطق پرتراکم، بریس با ۰/۱۱۲ تن دارای بیشترین مقدار و تنگ با ۵/۱۴ تن کمترین مقدار بودند.

کلیدواژه ها:

Key words: Seaweeds- Density- Biomass- Oman sea ، واژه های کلیدی: جلبکهای دریایی ، تراکم ، زیتوده ، دریای عمان