بررسی اجرای برنامه های مدیریت بحران خشک سالی در استان کرمان
محل انتشار: دوفصلنامه مدیریت بحران، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 302
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOEM-10-2_012
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400
چکیده مقاله:
بحران فرایندی است که به دلیل مجموعهای از عوامل طبیعی و غیرطبیعی به وقوع پیوسته و خسارات زیادی در بخشهای مختلف اقتصادی و اجتماعی به بار میآورد. کشور ایران با توجه به داشتن شرایط اقلیمی و جغرافیایی خاص، همواره در معرض تهدیدات طبیعی ازجمله خشک سالی است و خسارات اقتصادی و اجتماعی بسیاری به خصوص در بخش کشاورزی متحمل میشود. استان کرمان از مناطق مهم تولید محصولات کشاورزی در میان استانهای کشور با اقتصادی متکی به کشاورزی است. این امر موجب بهرهبرداری بیرویه از منابع آبی آن شده است. بهعلاوه به دلیل قرار گرفتن این استان در مناطق خشک و کویری، مستعد وقوع پدیده خشک سالی است؛ که از مهم ترین موانع برای تحقق توسعه و بهبود وضع جوامع روستایی در این استان به شمار میرود. امروزه با استفاده از برنامههای جامع مدیریت بحران و بهکارگیری اقدامات موثر همراه با طرحهای کاربردی و تا حد امکان کم هزینه و چندمنظوره در مرحلهی قبل، حین و پس از بحران، میتوان به میزان زیادی از شدت و گستردگی خسارات و تلفات ناشی از بحران کاست. در این راستا، پژوهش حاضر به دنبال بررسی میزان اجرای برنامه های مدیریت بحران خشک سالی در استان کرمان بوده تا با توجه به وضعیت اجرای آنها، راهکارهایی برای توسعه اجرای این برنامه ها در مناطق مختلف استان ارائه دهد. تحقیق از نوع کاربردی و ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه بوده و جهت تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزار SPSS۲۲ استفاده شد. نتیجه پژوهش نشان داد که میزان اجرای برنامه های مدیریت بحران خشک سالی استان کرمان در وضعیتی نامطلوب قرار دارد. بنابراین برای رفع کاستی ها یا موانع بر سر راه این برنامه ها، با اعطای تسهیلات و ساماندهی بازار گیاهان مقاوم به خشکی و مکانیزه کردن سایر مزارع و همچنین آموزش و آگاهی بیشتر به کشاورزان در رابطه با برنامه های مدیریت بحران خشک سالی، اجرای آنها را در اولویت قرار گیرد. با توجه به نقش مهم مشارکت جوامع محلی در اجرا و توسعه برنامه های مدیریت بحران خشک سالی، تمرکز بر روی این موضوع در طراحی و اجرای برنامه های مدیریت بحران خشک سالی و قرار گرفتن مدیریت بحران جامعه محور در اولویت سیاست گذاری و برنامه ریزی ضروری است؛ علاوه بر این، ارزیابی اجرای برنامههای مدیریت بحران خشک سالی به منظور بررسی موفقیت ها و شکست های این برنامهها به عنوان فرایندی مداوم مدنظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رویا احمدیوسفی
دانشجوی دکتری، ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
شهلا چوبچیان
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمد چیذری
استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران