تاثیر شدت های مختلف فعالیت هوازی بر دفع سدیم، پتاسیم و اوره ادراری فوتبالیست های جوان در شرایط هیپوکسی و نورموکسی

هدف: شرایط محیطی از جمله ارتفاعات بر عملکرد سیستم ادراری اثر گذار است؛ اما اثر شدت فعالیت در شرایط هیپوکسی بر عملکرد سیستم ادراری مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر تعیین دفع ادراری سدیم، پتاسیم و اوره در پاسخ به شدت های مختلف فعالیت هوازی در شرایط هیپوکسی و نورموکسی در فوتبالیست های جوان بود. روش شناسی: ۱۰ فوتبالیست جوان با میانگین سنی ۵/۰ ± ۲/۱۸ سال، میانگین قد ۱/۴ ± ۲/۱۷۴ سانتی متر، میانگین وزن ۶/۳ ± ۴/۶۴ کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدن ۱/۲ ± ۲/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع به عنوان آمودنی در تحقیق حاضر شرکت کردند. آزمودنی ها در دو شرایط نورموکسی و هیپوکسی (معادل ۲۵۰۰ متر ارتفاع)، فعالیت هوازی شامل ۳۰ دقیقه دویدن با سه شدت ۵۵، ۷۰ و ۸۵ درصد ضربان قلب بیشینه و با فواصل ۴۸ ساعته روی نوار گردان اجرا کردند. قبل و ۲۰ دقیقه بعد از هر جلسه فعالیت نمونه ادرار برای اندازه گیری میزان سدیم، پتاسیم و اوره جمع آوری شد. یافته­ها: نتایج نشان داد با افزایش شدت تمرین در هر دو شرایط هیپوکسی و نورموکسی، میزان دفع سدیم افزایش معنی داری پیدا می کند (۰۵/۰>P). در خصوص تغییرات پتاسیم ادرار نتایج نشان داد پس از فعالیت شدید در هر دو شرایط هیپوکسی و نورموکسی و همچنین پس از فعالیت با شدت متوسط تنها در شرایط هیپوکسی میزان دفع پتاسیم به طور معنی داری کاهش پیدا می کند (۰۵/۰>P). در خصوص میزان تغییرات اوره، تفاوت معنی داری در شرایط مختلف و در پاسخ به فعالیت هوازی با شدت های مختلف مشاهده نشد. نتیجه گیری: به طور کلی به نظر می رسد با افزایش شدت فعالیت در شرایط هیپوکسی و نورموکسی، میزان دفع سدیم افزایش و دفع پتاسیم کاهش پیدا می کند و این وضعیت در شرایط هیپوکسی شدیدتر است. بنابراین حفظ تعادل الکترولیت ها با افزایش شدت فعالیت به خصوص در شرایط هیپوکسی از اهمیت خاصی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

هیپوکسی ، فوتبالیست های جوان ، شدت فعالیت ، دفع ادراری ، الکترولیت ها