بررسی میزان هدایت الکتریکی (EC) خاک مزرعه گندم و باقلا تحت مصرف مواد اصلاحی در دشت ارمو، شهرستان دره شهر، استان ایلام

تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر برخی مواد اصلاحی بر مقدار هدایت الکتریکی خاک مزرعه گندم و باقلا، با آزمایشی به صورت بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۷-۹۸ در مزرعه ای در شهرستان درهشهر - استان ایلام اجرا شد. پژوهش با هدف بررسی و مقایسه ی اثرات دو عامل، انواع مواد اصلاحی و مقادیر ناهمانند مواد اصلاحی (بقایای یونجه در سه سطح ۵، ۱۰ و ۱۵ تن در هکتار، کاه و کلش گندم در سه سطح ۵، ۱۰ و ۱۵ تن در هکتار، کود مرغی در سه سطح ۲، ۴ و ۶ تن در هکتار و کود شیمیایی) روی گیاه گندم و باقلا انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که در مزرعه تحت کشت باقلا بیشترین مقدار EC خاک در تیمار شاهد ۱/۴۲) دسی زیمنس بر متر) و کمترین مقدار در تیمار ۱۵ تن در هکتار کاه و کلش گندم ۰/۶۶) دسی زیمنس بر متر) و همچنین در مزرعه تحت کشت گندم بیشترین مقدار EC در تیمار شاهد ۱/۴۳) دسی زیمنس بر متر) و کمترین اندازه در تیمار ۱۵ تن در هکتار کاه و کلش گندم ۰/۷) دسی زیمنس بر متر) مشاهده گردید. بنابراین میتوان بیان کرد که مصرف مواد اصلاحی اثرات مفیدی بر کاهش هدایت الکتریکی خاک خواهد داشت

کلیدواژه ها:

باقلا ، دره شهر ، گندم ، مواد اصلاحی ، هدایت الکتریکی.