تاثیر خاکورزی حفاظتی در بهبود ویژگیهای فیزیکی خاکهای رسی مناطق مرتفع استان کردستان

در سالهای اخیر استفاده از سیستمهای خاکورزی حفاظتی در ایران توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سیستمهای مختلف خاکورزی بر روی ویژگیهای فیزیکی خاک انجام شد. بدین منظور آزمایشی ۵ ساله در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه سارال در استان کردستان تحت طرح کرتهای نواری انجام گرفت. تیماراصلی((A به کار رفته در این آزمایش نوع سیستم خاکورزی در سه سطح خاکورزی سنتی، کم خاکورزی، بدون خاکورزی و تیمار فرعی (B) بکار رفته تسیستم تناوب گندم با سه گیاه نخود، ماشک و گلرنگ بود. در سال چهارم آزمایش ویژگیهای فیزیکی خاکها شامل جرم مخصوص ظاهری و حقیقی، تخلخل، آب قابل استفاده و نفوذ پذیری خاک اندازهگیری شد. در این میان نفوذپذیری در کل پروفیل خاک و سایر ویژگیها در عمق ۰-۱۵ سانتیمتری خاک در ۲۷ نمونه خاک برداشته شده از هر کرت اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که سیستمهای خاکورزی حفاظتی نسبت به خاکورزی سنتی باعث کاهش معنیدار جرم مخصوص ظاهری (P<۰.۰۵)، افزایش معنی دار تخلخل (P<۰.۰۵) و همینطور افزایش معنیدار آب قابل استفاده (P<۰.۰۱) شده است. همچنین تیمارهای خاکورزی حفاظتی باعث افزایش نفوذپذیری خاک شد گرچه این افزایش از نظر آماری معنیدار نبود. از طرفی تیمارهای همزمان خاک ورزی- تناوب نیز موجب تاثیر معنیداری بر روی جرم مخصوص ظاهری (P<۰.۰۱)، تخلخل (P<۰.۰۱)، و آب قابل استفاده گیاه ( (P<۰.۰۱) شده است.

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، کردستان ، گندم ، ویژگیهای فیزیکی خاک