تاثیر سطوح مختلف شوری و نیتروژن بر فاکتورهای بیوشیمیایی گیاه کینوا

به منظور بررسی اثرات کاربرد نیتروژن و آبیاری با زهاب مزارع نیشکر بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی کینوا ، آزمایشی مزرعهای در سال زراعی ۱۳۹۷ به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش چهار سطح کود اوره ۰)، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور اصلی و سه سطح آب آبیاری شامل شاهد (آب کارون با شوری ۲/۵ دسیزیمنس بر متر) و آبیاری یک در میان (کارون – زهاب نیشکر) و آبیاری با زهاب نیشکر (با شوری ۷/۵ دسی زیمنس بر متر) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثر متقابل کاربرد تیمارها بر میانگین غلظت پروتئین محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و فعالیت پرولین برگ کینوا و عملکرد دانه از لحاظ آماری معنیدار بود. بیشترین مقدار پرولین مربوط به تیمار ۲۲۵ کیلوگرم کود اوره در هکتار با آبیاری زهاب ۰/۹۵) میلی گرم بر گرم وزن تر گیاهی) بود. افزایش کود نیتروژن سبب کاهش اثرات مضر تنش شوری بر عملکرد دانه از طریق افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان و پرولین گردید و مزیت آن کارایی بهتر بوته های کینوا تحت تیمار شوری از نظر جنبه های مختلف رشدی و متابولیسم است. کاربرد ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار همراه با آبیاری یک در میان سبب بهبود عملکرد دانه (%۷۹) نسبت به تیمار شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

پرولین ، سوپراکسیددیسموتاز ، کاتالاز ، کلروفیل.