تاثیر کود دامی و گوگرد بر افزایش فراهمی آهن در گیاه سویا در حضور منابع مختلف آهن در خاک آهکی

کاربرد کودهای آهن یکی از موثرترین روشهای مقابله با کمبود آهن در خاکهای آهکی میباشد. در این پژوهش اثر منابع مختلف آهن بر فراهمی آهن در گیاه سویا در قالب طرح کاملاتصادفی با آرایش فاکتوریل شامل سه فاکتور آزمایشی منابع مختلف کود آهن ( صفر، سکوسترین آهن، سولفات آهن به ترتیب با غلظت ۵، ۳۰ میلی گرم آهن بر کیلوگرم خاک)،کود گاوی پوسیده ( ۰ و۱/۵ درصد وزنی) و گوگرد عنصری در حضور باکتری تیوباسیلوس (صفر و ۲۵ میلی گرم گوگرد بر کیلوگرم خاک و تیوباسیلوس ۱/۸ درصد مقدار گوگرد) در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت و جذب آهن در اندام هوایی گیاه سویا در تیمارهای کودی بیشتر از شاهد بود. کاربرد سکوسترین آهن بدون کوددامی به همراه گوگرد (Fe۱Cm۰S۱) تفاوت معنیداری در افزایش غلظت آهن در اندام هوایی نسبت به سایر تیمارها داشت. کاربرد سکوسترین آهن به همراه کوددامی وگوگرد (Fe۱Cm۱S۱) تفاوت معنیداری در افزایش میزان جذب آهن نسبت به سایر تیمارها نشان داد و همچنین مصرف سولفات آهن همراه با کوددامی و گوگرد (Fe۲Cm۱S۱) در افزایش آهن قابل استخراج در برگ نسبن به سایر تیمارها موثرتر بوده است. کاربرد سولفات آهن بدون کوددامی همراه با گوگرد (Fe۲Cm۰S۱) تفاوت معنیداری در افزایش میزان وزن خشک اندام هوایی در مقایسه با تیمارهای کاربرد سکوسترین آهن همراه با کوددامی و گوگرد (Fe۱Cm۱S۱) نداشت. با توجه به نتایج کاربرد همزمان کوددامی و گوگرد با منابع کودی آهن به عنوان راهکاری برای بهبود کارایی آنها در خاک آهکی پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

سکوسترین آهن ، سولفات آهن ، گوگرد ، ماده آلی ، Glycine max