کمی سازی رابطه خاک- زمین نما با استفاده از شاخص های تفرق در استان کردستان

در این پژوهش کارایی و قابلیت روش ژئوپدولوژی در تفکیک واحدهای نقشه و بیان تغییرات کلاسهای خاک در منطقه بانه استان کردستان مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور، نقشه ژئومرفولوژی بر اساس ساختار ارایه شده توسط زینک تا سطح شکل اراضی تهیه گردید. بر اساس مطالعات نیمه تفصیلی دقیق، ۱۷ خاکرخ در کل منطقه حفر گردید. پس از تشریح و نمونهبرداری، آزمایشهای فیزیکی و شیمیایی لازم بر روی نمونه ها انجام و رده بندی خاکها بر مبنای سامانه ی رده بندی آمریکایی تا سطح زیرگروه انجام شد. شاخص های تفرق شامل غنا، یکنواختی و شانن در هر سطح از سطوح طبقه بندی ژئومرفولوژی برای توالی سلسله مراتبی سطوح رده بندی خاک محاسبه شد. نتایج نشان داد علاوه بر آن که غنای گونه ها در زمین نمای پیدمونت نسبت به اراضی تپه ماهوری افزایش دارد نوع خاکها نیز متفاوت است. به گونه ای که در زمیننمای پیدمونت خاکهای زراورتنتز، کلسی-زرپتز، هاپلوزرپتز و کلسیزرتز حضور دارند در صورتی که در سیمای اراضی تپه ماهوری خاکهای زراورتنتز، هاپلوزرپتز و هاپلوزررتز وجود دارند. همچنین، نتایج گویای آن است که واگرایی و همگرایی خاکها چندان متاثر از سطوح مختلف ژئوپدولوژی نیست و الزاما در هر سطح ژئوپدولوژی از سطح رده به سمت سطح زیرگروه مقدار تفرق خاکها دارای روند افزایشی نیست.

کلیدواژه ها:

کلاسهای خاک ، تغییرپذیری ، واحدهای نقشه.