نرگس فرخنده نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه پیام نور تربت حیدریه ،مشهد،ایران

زنان سرپرست خانوار در معرض آسیب های مختلف روان شناختی و اجتماعی هستند که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر کیفیت زندگی زنان سرپرست خانواده تحت پوشش اداره بهزیستی شهر مشهد بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع طرح های دو گروهی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان بی سرپرست تحت پوشش اداره بهزیستی مشهد تشکیل می دادند که تعداد ۳۰ نفر از این افراد با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش طی ۸ جلسه دو ساعته، دوبار در هفته، تحت آموزش روان درمانی انگیزشی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آموزش، به تکمیل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی پرداختند. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کواریانس چند راهه (مانکوا) موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش روان درمانی انگیزشی در افزایش کیفیت زندگی شرکت کنندگان گروه آزمایش تاثیر معنی داری داشت. این تاثیر در زیرمقیاس های سلامت روان و سلامت محیط نیز معنی دار بود اما بر روی سلامت جسمانی و سلامت اجتماعی تاثیر معناداری نداشت. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که برای ارتقای کیفیت زندگی زنان بی سرپرست می توان از آموزش روان درمانی انگیزشی استفاده کرد

روان درمانی انگیزشی، کیفیت زندگی، سرپرست خانواده