بررسی سلامت روانی و خودکارآمدی در بین دانش آموزان با عقاید مذهبی بالا و دانش آموزان با عقاید مذهبی پایین (مطالعه موردی: دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر مهریز)

نوع نگرش و باورهای آدمی درباره زندگی و محیط پیرامون خود و نیز تعهدات ارزشی و ویژگی های زندگی فردی و اجتماعی انسان، در بهره مندی از سلامت روانی مطلوب بسیار اثر گذارند؛ از جمله این عوامل مهم؛ باورها و اعتقادات مذهبی هر انسانی است. از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه سلامت روانی و خودکارآمدی در بین دانش آموزان با عقاید مذهبی بالا و دانش آموزان با عقاید مذهبی پایین انجام پذیرفت. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره ی اول متوسطه شهر مهریز بود، که در این تحقیق تعداد ۲۵۰ نفر از دانش آموزان با روش نمونه گیری خوشه ای مورد سنجش و بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش استاندارد سلامت روانی GHQ-۲۸ (گلدبرگ، ۱۹۷۲ )، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران ( ۱۹۸۲ ) و مقیاس باورهای مذهبی و دینی گلاک و استارک ( ۱۹۹۸) بود. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بین میزان سلامت روانی با عقاید مذهبی دانشآموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین بین میزان خودکارآمدی با عقاید مذهبی دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بنابراین احساس تعلق داشتن به منبعی والا، امیدواری به یاری خداوند در شرایط استرس زای زندگی و برخورداری از حمایت روحانی منابعی هستند که افراد دیندار با استعانت از آن و در مواجهه با مشکلات آسیب کمتری را متحمل شده و از سلامت روانی بالاتری برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

مذهب ، سلامت روان ، خودکارآمدی ، دانش آموز.