امکان سنجی الگو پذیری از مدرسه باهاوس آلمان به منظور خلق خانه معمار ایرانی در دوره معاصر

مدرسه باهاوس از مراکز آموزش پیشرو در حوزه هنر و معماری در دوره معاصر در کشور آلمان، کانون رشد و اعتلای سبک های مدرن هنر و معماری بود. ویژگی های گوناگونی چون روابط استاد با دانشجویان، دانشجویان با دانشجویان، تناسب سبک معماری فضاهای آموزشی با مواد درسی و مدت قابل توجه فعالیت کارگاهی در فضاهای آموزشی به صورت جمعی و انفرادی، از تمایزات این مدرسه با سایر مدارس معماری جهان بود. که موجب شد، نام برازنده خانه ساختن یا خانه معمار به آن منسوب گردد. قطعا بهره مندی از تجارب ارزشمند این مدرسه، در خلق مدارس معماری مشابه در سایر نقاطجهان و ایران در دوره معاصر که حس تعلق به مکان در آن بواسطه ی خصوصیات کالبدی و شیوه های آموزشی، قریب به حس تعلق به خانه باشد، می تواند بسیار مفید و موثر باشد. در این نوشتار سعی شده ضمن بررسی قابلیت های کالبدی و آموزشی مدرسه باهاوس آلمان، میزان الگودهی و تطبیق پذیری آن در پیدایش نوعی خانه معمار ایرانی در دوره معاصر مورد تحلیل قرار گیرد. روش تحقیق این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای اعم از پایان نامه، مقالات و کتب تخصصی مرتبط بوده است. همچنین این پژوهش دارای رویکرد توصیفی تحلیلی می باشد

کلیدواژه ها:

مدرسه معماری ، باهاوس ، معماری معاصر ، ایران