وحدت وجود از دیدگاه عین­ القضات همدانی

وحدت وجود به معنای اینکه خداوند موصوف به وجود است و هیچ­یک از کائنات به وجود توصیف نمی­شوند، در آثار عین­القضات همدانی به خصوص در مکاتبات وی، بسیار مجال ظهور یافته است. عین القضات با تاویلی بر آیه کریمه «الا انهم فی مریه من لقاء ربهم الا انه بکل شیء محیط» (فصلت/۵۴) کسانی را که از لقای پروردگار در شک هستند، کور می داند. کوران کسانی هستند که احاطه خداوند بر تمامی موجودات و از جمله بر وجود خود را نمی­بینند؛ چه اگر این احاطه را می­دیدند، مشاهده می­کردند که خود جلوه­ای از خداوند هستند. از نظر وی خداوند به واسطه احاطه­ای که بر مظاهرش دارد، هم مرکز است و هم محیط. بنابراینتنها حق تعالی موجود است؛ اما نه به آن معنی که کائنات، سراب باشند. بلکه آنها جلوه­های گوناگون وجود واحد هستند که قاضی آنها را گاهی حادث نامیده است. خداوند قدیم است به این معنی که فراتر از زمان است و همچنان­که در ازل، خدا بود و چیزی با او نبود، در ابد و در حال نیز به همان گونه است

کلیدواژه ها:

وحدت وجود ، اهل معرفت ، خودشناسی ، کلمه توحید ، عین­القضات همدانی