محمد جلیل رضایی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، اصفهان، ایران
جواد پنجه پور - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی
هرمز اسدی کوه باد - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز،دانشگاهآزاداسلامی، رامهرمز، ایران

>انسان به واسطه اختیاروعقل خدادادی، دربرابر رفتاروگفتارخویش مسوولیت داردودرتخطی از کارهای خلاف شرع، مجازات می شود، در این میان گاهی عواملی وجود دارد مانندتوبه، موجب سقوط مجازات وعفووی می گردد، توبه، یکی از موضوعات مهم اسلام است که درشریعت، عرفان وقانون مجازات اسلامی جایگاه ویژه ای داردو در فقه جزایی اسلام، یکی از عوامل سقوط، عفو و تخفیف مجازات های حدی به جزء حد قذف می باشد، رویکرد این مقاله، تبیین این مساله است که آیاتوبه می تواند با این تئوری اسلامی درعمل موردپذیرش وقابل بهره برداری باشد؟ نگارندگان دراین مکتوب با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، برآنندکه این مساله را درفقه وقانون مجازات اسلامی بارویکردعرفانی تحلیل وتوجیه نمایند، یافته ها حاکی از رویکرد نوین قانونگذار در راستای تحولاتقانون مجازات اسلامی۹۲ است که با پیش بینی نهاد توبه به عنوان یکی از عوامل سقوط مجازات، این مفهومرا به صورتی قاعده مند وارد نظام کیفری ایران کرده است وچنان که بانظرگاه شریعت وعرفان بررسی شود، نقش عملی توبه را دراصلاح، بازپروری ورشدمعنوی انسان مجرم، بیشتر نمایان می سازدوبااین نگاه ومعیارهای فقهی وعرفانی، قاضی آسان تر به احراز توبه وندامت واصلاح مجرم، دست می یابد

توبه, فقه, حقوق, عرفان و سقوط مجازات