عباسعلی باقری - ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان
وحید عابدینی - ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
علیرضا حاجی علی محمدی - ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان

اثر استفاده از سیال سرد و روش روانکاری کمینه (MQL) در فرآیند تراشکاری آلیاژ آلومینیوم T۶-۷۰۷۵ به دلیل کاربرد وسیع در صنایع مختلف از جمله هوا و فضا در این پژوهش مطالعه شده است. پس از بررسی پارامترهای تاثیرگذار در فرآیند ماشینکاری، سرعت برشی(Cutting Speed)، سرعت پیشروی(Feed) ، دمای سیال (Fluid Temperature) و عمق برش (Cutting Depth) در ۳ سطح به عنوان پارامترهای ورودی در نظر گرفته شده است. در این آزمایش فشار هوا، دبی سیال، زاویه نازل و فاصله نازل تا محل برش به عنوان پارامترهای ثابت هستند. زبری سطح قطعه کار در این مقاله به عنوان فاکتور خروجی بررسی شده است. برای طراحی آزمایش ها، تحلیل نتایج و بهینه سازی پارامترها از روش سطح پاسخ در نرم افزار Design Expert کمک گرفته شده است. جهت کاهش هزینه سیال برشی از روش روانکاری کمینه با سیال سرد استفاده شده است. نتایج نشان داد که زبری سطح در حالت روانکاری کمینه -۲۰ درجه سانتیگراد نسبت به ماشینکاری با روانکاری کمینه +۲۰ درجه سانتیگراد و روش خشک، به ترتیب ۳۸.۷% و ۶۸.۳% کیفیت سطح مطلوب تری ایجاد کرده است.

روانکاری کمینه, سیال سرد, AL۷۰۷۵-T۶, زبری سطح