نفیسه نوزادی - دانشجو کارشناسی ارشد گروه معماری، موسسه آموزش عالی سلمان مشهد.
ایمان میرشجاعیان حسینی - عضو هیات علمی گروه معماری، موسسه آموزش عالی وحدت تربت جام.

واقعیت مجازی، نوعی فناوری برای ایجاد تعامل بین انسان و رایانه است که توسط آن داده های پیچیده تبدیل به تصویر، صوت و عوامل تحریک حواس شخص میشود تا حضور واقعی در محیط مجازی به او القا شود. یکی از مزایای واقعیت مجازی، بهره گیری از آن به عنوان یک ابزار جدید در حوزه ی هنر معماری، برای شبیه سازی بنا قبل از ساخت است. بدین ترتیب، میتوان از لحاظ بصری و طراحی هنری، تناسب به کار رفته در طراحی پروژه را بررسی نموده و از خطاهای احتمالی در حین طراحی جلوگیری نمود. در پژوهش حاضر، به بیان اهمیت طراحی معماری با تکنولوژی های جدید و کارآمدی مانند فناوری واقعیت مجازی پرداخته شده است. با توجه به جدید بودن این فناوری در ایران، شناخت قابلیت ها و کاربردهای آن در زمینه هایی هم چون معماری، که کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، صحبت شود. شناخت قابلیت ها و کاربردهای واقعیت مجازی، و به دنبال آن به کارگیری گسترده ی این تکنولوژی، میتواند انقلابی در معماری و طراحی به وجود آورد و دامنه ی استفاده از آن را در ایران گسترش دهد. استفاده از این فناوری توسط معماران، تنها راه شناسایی پتانسیل ها و کمبودهای آن در حوزه ی معماری و به ویژه طراحی داخلی است. بنابراین، مداخله ی معماران در بهبود و تکامل این تکنولوژی ضروری است و این امر، تنها با شناساندن و معرفی واقعیت مجازی به طور گسترده در جامعه ی مهندسی حاصل خواهد شد.

واقعیت مجازی، طراحی، معماری