بررسی روانگرایی استاتیکی ماسه بهسازی شده با استفاده از روش بهینه سازی تاگوچی

این مطالعه، به بررسی روانگرایی استاتیکی خاک ماسه ای بهسازی شده با سه نوع الیاف لیگنوسلولزی در سه درصد وزنی و طول مختلف و در دو زمان عمل آوری یک و هفت روزه میپردازد. به منظور تعیین شرایط بهینه ای که باعث بیشترین کاهش در پتانسیل روانگرایی خاک بهسازی شده، میشود از روش بهینه سازی تاگوچی استفاده شدهاست. نتایج آنالیز تاگوچی نشان میدهد بیشترین کاهش پتانسیل روانگرایی خاک، در هر دو زمان عمل آوری، در نمونه های بهسازی شده با یک درصد از الیاف OCC به طول ۰/۵ میلیمتر روی میدهد. تستهای آزمایشگاهی انجام شده بر روی نمونه های بهسازی شده با الیافی با مشخصات مورد نظر نیز این موضوع را تایید میکند. همچنین، بر اساس نتایج آنالیز واریانس (ANOVA)، درصد وزنی و نوع الیاف مورد استفاده، به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در کاهش پتانسیل روانگرایی خاک ماسه ای دارند. نتایج این مطالعه نشان میدهد استفاده از روشهای بهینه سازی مانند تاگوچی باعث صرفه جویی در زمان و هزینه میشود.

کلیدواژه ها:

روانگرایی استاتیکی ، بهسازی ، خاک ماسه ای ، الیاف لیگنوسلولزی ، تاگوچی.