زهرا خسرونژاد - دانشجوی مهندسی مواد، دپارتمان مهندسی مواد و شیمی، مرکز فنی و مهندسی بوئین زهرا، دانشگاه بین المللی امامخمینی(ره) قزوین..
مهدی منتظری پور - استادیار، دپارتمان مهندسی مواد و شیمی، مرکز فنی و مهندسی بوئین زهرا، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین.
زهرا عباسی - دانشجوی مهندسی مواد، دپارتمان مهندسی مواد و شیمی، مرکز فنی و مهندسی بوئین زهرا، دانشگاه بین المللی امامخمینی(ره) قزوین..
رضا میرزایی - دانشجوی مهندسی عمران، دپارتمان مهندسی عمران، مرکز فنی و مهندسی بوئین زهرا، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین.
حامد نیرومند - استادیار، دپارتمان مهندسی عمران، مرکز فنی و مهندسی بوئین زهرا، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین.

رشد روزافزون صنعت ساخت و ساز و احداث برجها و زیرساخت های حمل و نقل، اهمیت بکارگیری بتنهای سبک را به علت وزن پایین آنها ارتقاء داده است، زیرا وزن بتن و تاثیر بار مرده بنا، اهمیت بسزایی در خواص مهندسی بتن دارد. امروزه، استفاده از فناوری نانو فرصتی استثنایی برای بخش ساخت و ساز در جهت توسعه محصولات نوین با هدف ارتقاء قابل ملاحظه کیفیت به شمار میرود. اگر چه اصلاح به کمک نانومواد به عنوان یک روش امیدوارکننده برای افزایش خصوصیات مکانیکی بتن مبتنی بر سیمان در نظر گرفته شده است، اما همچنان بررسیهای محدودی بر روی تاثیر مقدار کم آن بر روی بتن سبکوزن مبتنی بر سیمان، انجام پذیرفته است. بتن سبک به دلیل وزن کم خود، دارای مقاومت پایینی میباشد. به همین علت، استفاده از نانوذرات کاربردی سبب افزایش کیفیت و کارایی بتنهای سبک از نظر مکانیکی گردیده است و بطور ویژه میتواند بر عمر سازه نیز تاثیر بیشتری بگذارد. در این تحقیق با مروری بر مطالعات انجام شده توسط محققین پیشین، گزارشی از خصوصیات و عملکرد نانوذراتی مانند نانوسیلیس، نانوآهک، نانولوله های کربنی، نانوورقه و نانوسیلیس کلوئیدی به همراه خاکستربادی در بتنهای سبکوزن فراهم گردیده است تا بدین ترتیب بتوان عملکرد نانوذرات متفاوت را بر روی خواص مکانیکی بتن سبک مورد تحلیل قرار داد.

بتن سبک، نانوذرات، نانوتکنولوژی، سیمان، مواد افزودنی