بررسی کیفیت آب رودخانه های کاج و سندگان جهت پرورش ماهی قزل آلا در استان چهارمحال و بختیاری
شناسه ملی مقاله: JR_ISFJ-27-5_009
منتشر شده در در سال 1397
محسن باقری - Animal Science Research Department, Chaharmahal and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research Education and Extension Organization( AREEO), Shahrekord, Iran
پرویز منصوری - بخش علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
محمدعلی طالبی - بخش علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
مرتضی کرمی - بخش علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
مجید فرزان - بخش علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
p) بود. در رودخانههای تحت بررسی، غلظت فسفات محلول (۱۶۲/۰ و ۱۵۲/۰ میلیگرم در لیتر به ترتیب در رودخانه کاج و سندگان) بیشتر از مقدار استاندارد بود (۰۰۰۷/۰>p). مقدار کل مواد جامد محلول در آب رودخانه کاج (mg/l ۲۲۵) و سندگان (mg/l ۳۳۵) بیشتر از استاندارد بود (به ترتیب، ۰۳/۰>p و ۰۰۰۱/۰>p). غلظت BOD۵ و COD در هر دو رودخانه (به ترتیب برای رودخانه کاج ۶۷/۲ و ۵۶/۵ و برای رودخانه سندگان ۱۶/۲ و ۲۲/۴ میلیگرم در لیتر)، کمتر از مقدار استاندارد (۰۰۰۱/۰>p) بود. مقدار مالاشیت گرین در ایستگاه آخر رودخانه کاج، ۰۰۳/۰ میلیگرم در لیتر (۰۵/۰
p) بود. هدایت الکتریکی در رودخانه سندگان (۵۶۲ میکروزیمنس بر سانتیمتر) بیشتر از مقدار استاندارد بود (۰۰۰۳/۰>p). سایر پارامترها در آب هر دو رودخانه، کمتر از میزان استاندارد بود (۰۰۰۱/۰>p). به طور کلی، آب رودخانههای کاج و سندگان برای پرورش ماهی قزلآلا مناسب نیست.