Davood Afshari - استادیار دانشگاه زنجان
علی غفاری - دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
زهیر بارسوم - مهندسی خودرو، دانشگاه صنعتی سلطنتی سوئد، استکهلم

هدف از این مطالعه بهینه سازی عملیات جوشکاری نقطه ای مقاومتی آلیاژ منیزیم AZ۶۱ جهت دستیابی به بیشینه اندازه دکمه جوش و کاهش تنش های پسماند کششی در منطقه جوش می باشد. از آنجاییکه پایداری و استحکام یک سازه جوشکاری شده بشدت به ابعاد دکمه جوش و تنش های پسماند ناحیه اتصال وابسته است؛ در این مطالعه با استفاده از ترکیب شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک پارامترهای وروی عملیات جهت دستیابی به حداکثر اندازه دکمه جوش و کمترین تنش های پسماند کششی در ناحیه اتصال بهینه سازی شده اند. در این مطالعه عملیات جوش نقطه ای مقاومتی به وسیله یک مدل المان محدود دوبعدی متقارن کوپل مکانیکی - الکتریکی- حرارتی شبیه سازی شده است. از مدل المان محدود به منظور پیش بینی ابعاد دکمه جوش و میزان تنش های پسماند موجود در ناحیه اتصال استفاده شده است. به منظور اعتبار سنجی مدل، نتایج آن با نتایج حاصل از آزمایش های تجربی مقایسه شده و نتایج بدست آمده نشان داد که مدل المان محدود دارای قابلیت مطلوبی می باشد. مولفه های ورودی جهت بهینه سازی عبارتند از: شدت جریان الکتریکی، مدت زمان جوشکاری و نیروی الکترود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که از ترکیب شبکه عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک می توان برای بهینه سازی این فرآیند جوشکاری استفاده نمود. همچنین حداکثر قطر دکمه جوش ۳۳/۶ میلیمتر و حداقل تنش پسماند کششی ۲۲۸ مگاپاسکال با در نظر گرفتن شدت جریان ۱۶ کیلو آمپر، زمان جوشکاری ۱۶ سیکل و نیروی الکترود ۸۴۸ نیوتن بعنوان جواب بهینه بدست آمده است.

جوش نقطه ای مقاومتی, بهینه سازی, تنش پسماند, دکمه جوش, مدل المان محدود