علیرضا حسنی - دکتری شهرسازی، عضو هیات علمی گروه مهندسی شهرسازی ، دانشکده هنر ، دانشگاه بجنورد ، بجنورد ، ایران
پریسا روشنی - دکتری شهرسازی، عضو هیات علمی گروه مهندسی معماری ، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد ، بجنورد ، ایران

منظر شهری، سطح تماس " انسان " و " پدیده شهر " است و از این رو بخش قابل توجهی از دانش، عواطف و رفتار محیطی شهروندان تحت تاثیر آن شکل می گیرد . شهرها با منظر خود در معرض قضاوت ناظران قرار میگیرند. خیابان امام رضا (ع) شهر مشهد با توجه به موقعیت استراتژیک خود نسبت به حرم با مسایل زیادی مواجه است که از جمله مهمترین آن مخدوش شدن فضای قدسی حرم مطهر و عدم تسلط حرم بر فضای خیابان می باشد. هدف از این نوشتار آسیب شناسی منظر خیابان و ارایه راهکارهای بهبود و تقویت منظر شهری می باشد.در این راستا در انجام این پژوهش، از روش تحقیق کیفی استفاده شده است. شیو ه های مرور متون، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و مشاهده و پیمایش در بستر مطالعات میدانی، در فرآیند تحقیق به کار گرفته شده است.در این تحقیق پس از بررسی مفهومی منظر شهری ، به بررسی منظر شهری خیابان امام رضا (ع) بر اساس اهداف سه گانه زیبایی شناسی، هویتی و عملکردی پرداخته شده و منظر شهری خیابان مورد تحلیل قرار می گیرد. بررسی ها نشان می دهند، ارزش کیفی منظر خیابان با توجه به موقعیت آن نسبت به حرم دستخوش چالش های فرآوان است که با استفاده از عواملی چون هماهنگی خط آسمان، رعایت ضوابط لفاف فضایی در ساختمان های بلند مرتبه جهت حفظ دید به حرم مطهر، ارتقای نظم بصری خیابان، ساماندهی جدارهها و بناهای قدیمی، زمینه سازی حضور هنرهای خیابانی و گرافیکی متناسب با هویت خیابان، تعریف و تقویت نشانه ها در بعد معنایی و کالبدی می تواند به ارتقا سیما و منظر خیابان بی انجامد.