بررسی معیارهای احراز رابطه کارگری و کارفرمایی در حقوق کار ایران

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق و پژوهش های دینی
  • کد COI اختصاصی: ICCA03_021
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 668
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علیرضا برنجی باقری

پژوهشگر دکتری حقوق عمومی – مدرس دانشگاه

ساحل ناصری

پژوهشگر کارشناسی ارشد حقوق عمومی

چکیده

قانون کار یکی از مهمترین قوانین کشور محسوب می شود زیرا جامعه هدف آن شامل تعداد بسیار زیادی از افراد میباشدکه شامل کارگران و کارفرمایان است و تنظیم روابط میان این دو قشر از مهمترین و تاثیرگذارترین اقدامات دولت ها در عرصه اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی می باشد ؛ همواره شناسایی دایره شمول موازین قانون کار ، از اهمیت به سزایی در تنظیم روابط حقوقی اشخاص شاغل و تعیین صلاحیت مراجع قانونی برخوردار است که در این راستا قرارداد کار ، مشخص کننده مفاهیم کارگر ، کارفرما و وجود رابطه کاری است و در واقع مبین محدوده شمول قانون کار و لزوم تبعیت کارگر و کارفرما از قانون کار می باشد اما گاهی ممکن است شکل و شیوه تنظیم قرارداد به گونه ای باشد که در ظاهر عنوان دیگری غیر از قرارداد کار داشته باشد و یا بین طرفین قراردادی تنظیم نشده باشد که در این صورت میبایست رابطه کارگری و کارفرمایی احراز گردد و با توجه به ابهامی که در ماده ۲ قانون کار و در تعریف کارگر وجود دارد ، احراز این رابطه امری ضروری می باشد ؛ در این مقاله به بررسی معیارهای احراز رابطه کارگری و کارفرمایی در حقوق ایران پرداخته شده است .

کلیدواژه ها

کارگر ، کارفرما ، تبعیت دستوری ، تبعیت اقتصادی ، احراز روابط کار

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.