تاثیر آموزش کارآفرینی بر تمایل به کارآفرینی با میانجی گری اعتماد به نفس در میان دانشجویان تهران

کارآفرینی دانشگاهی فرآیندی است که فرد یا گروهی از افراد از طریق کار فرد با دانشگاه یا مرکز تحقیقاتی در ارتباط هستند و از دانش فرد که به وسیله این تحقیقات ایجاد شده برای راه اندازی مشاغلی یا اسپین اف استفاده می کنند با تئوری رفتار برنامه ریزی شده به عنوان مبنای تاثیر نگرش ها و هنجارهای ذهنی و کنترل در شده روی اهداف کارآفرینی دانشگاهی آن مورد بررسی قرار گرفت. از این رو پژوهش حاضر با هدف، تاثیر آموزش کارآفرینی بر تمایل به کارآفرینی با میانجی گری اعتماد به نفس در میان دانشجویان تهران صورت گرفت. روش پژوهش، پیمایشی _توصیفی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان کارآفرینی شاغل به تحصیل در دانشگاه های ازاد تهران (تهران شمال، مرکزی،جنوب، علوم تحقیقات الکترونیکی) و نمونه آماری مشتمل بر ۳۸۶ نفر است. همچنین برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و Amos استفادهشده است. در نهایت به عنوان نتیجه گیری از تجزیه و تحلیل فرضیه های پایان نامه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که؛ آموزش کار آفرینی بر اعتماد به نفس دانشجویان کار آفرینی و تمایل کار آفرینی تاثیر معناداری دارد. همچنین اعتماد به نفس دانشجویان بر تمایل به کار آفرینی دانشجویان کار آفرینی تاثیرمعناداری دارد. و اعتماد به نفس دانشجویان بین آموزش کارآفرینی و تمایل به کارآفرینی دانشجویان تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش کارآفرینی ، تمایل به کارآفرینی ، اعتماد به نفس دانشجویان