بررسی تاثیر آموزش چهره به چهره بر میزان اضطراب بیماران تحت عمل جراحی

مقدمه: امروزه یکی از انواع روش­های درمانی بیماران، جراحی است که تجربه استرس­زا بوده وباعث ایجاد واکنش­های روانی از جمله اضطراب می­شود. در صورت عدم کنترل می­تواند بر نتایج عمل و وضعیت جسمانی بیمار تاثیر منفی بگذارد. لذا  این مطالعه با هدف تاثیر آموزش بر بیماران تحت عمل جراحی انجام شد. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی ۸۴ بیمار کاندید اعمال جراحی، به صورت تصادفی در دو گروه ۴۲ نفر(آزمون و کنترل ) قرار گرفتند. تمام بیماران در روز بستری، پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه اشپیل برگر STAI (State-Trait Anxiety Inventory)  را تکمیل کردند. سپس در گروه آزمون، آموزش به صورت چهره به چهره روز قبل از عمل به بیماران داده شد. در ادامه قبل از عمل پرسشنامه اشپیل برگر مجددا توسط بیماران تکمیل شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم­افزار spss مورد تجزیه­ تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: میزان اضطراب قبل از مداخله در  گروه آزمون و کنترل به ترتیب (۷۱/۴ ±۸۳/۹۱) و (۵۸/۵ ±۵۲/۹۲) بود که از نظر آماری اختلاف معنی­داری نداشت (۵۴۲/۰=P) ولی بعد از مداخله میانگین اضطراب در گروه آزمون و کنترل به ترتیب (۶۳/۳ ±۵۵/۸۷) و (۶۶/۸ ±۱۷/۹۳) بود که از نظر آماری اختلاف معنی­داری داشت  (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، پیشنهاد می­شود زمینه­های لازم جهت آموزش بیماران تحت عمل جراحی فراهم شود که این مورد می­تواند در بهبود وضعیت بیماران موثر باشد. 

کلیدواژه ها:

Surgery ، Anxiety ، Face to face training ، جراحی ، اضطراب ، آموزش چهره به چهره