نسرین مظفرثانی آذر - کارشناسی روانشناسی دانشگاه پیام نور واحد تبریز

اضطراب یکی از احساسات پایه ای انسان است که همه ی ما آن را در زندگی خود تجربه می کنیم و سری طبیعی است که مردم هنگام مواجه با موقعیت های تهدید کننده و تنش مضطرب می شوند اما احساس اضطراب شدید و مزمن در غیاب علت واضح امری غیر عادی است اضطراب شامل احساس دوم اطمینان ، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژیکی است به طور کلی اضطراب یک احساس منتشره بسیار ناخوشایند، اغلب مبهم دلواپسی است که با یک یا چند تا از احساسهای جسمی دیگر همراه می گرد. موقعیتهای بی شماری وجود دارند که می توانند اضطراب را در افرادی که دارای اضطراب خصیصه ای در سطح بالا هستند، برانگیزانند. اضطراب دو جنبه دارد: یکی، جنبه فیزیولوژیکی و دیگری، جنبه شناختی. برای درمان اضطراب با تکیه بر جنبه فیزیولوژیکی آن، دو روش وجود دارد: یکی از این روشها برای کاهش اضطراب تجویز دارو و دیگری رفتار درمانی است. کارایی این روشها بسته به متغیرهایی نظیر مهارت درمانگر، انگیزش، سن و تاریخچه زندگی مراجع، شدت اختلال مراجع، پیوند بین مراجع و درمانگر، و روش درمان، متفاوت است.

اضطراب، استرس ، افسردگی، اضطراب اجتماعی