کبری حسنقلی نژاد - استادیار،عضو هیات علمی، موسسه آموزش عالی شاندیز،ایران
سیده زینب محمدنیا - دانشجو کارشناسی ارشد،گروه مهندسی معماری،موسسه آموزش عالی شاندیز،ایران
مهراسا محمودی - دانشجو کارشناسی ارشد،گروه مهندسی معماری،موسسه آموزش عالی شاندیز،ایران

شاخص های کیفی مسکن همواره به عنوان حساس ترین ابزار برنامه ریزی مسکن محسوب می شوند.از عوامل موثر در سیمای شهری ایران ،معماری سنتی دارای مولفه های ارزشمندی است و در نقاط مختلف کشور بسته به هر بوم ،متفاوت است.ساختار معماری بر اساس هویت طبیعی و اقلیمی هر منطقه شکل گرفته و در گذر تاریخ،به عنوان عاملی هویت بخش در معماری آن بوم تجلی یافته است.گذر زمان و تغییر شیوه معماری بر معماری مسکونی تاثیر داشته است.عرصه مسکن به منظور تامین رشد اجتماعی، علاوه بر خود واحد مسکونی، محیط پیرامون آن را نیز در بر می گیرد. در مقاله حاضر سعی بر این است تا با جست و جوی کیفیت مسکن در خانه های سنتی ایران، معیارهایی جهت تدوین راهکارهایی موثر برای افزایش کیفیت مسکن معاصر به دست آید. لذا به ترتیب اهمیت، شاخص نیازهای انسان، کیفیت محیطی، کالبدی، عملکردی و ساختاری در این حوزه معنادار سهیم بوده است که باید در طراحی مسکن معاصر مدنظر قرار گیرد. در یک مقایسه کلی تمامی شاخص های عنوان شده به یک کیفیت ماندگار منتج شده است .

معماری سنتی _عرصه مسکن_کیفیت محیطی_مسکن معاصر_خانه های سنتی ایران