وحید شمس آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه زابل
افسانه محمدیان فر - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت

بخش کشاورزی درایران یکی از مهمترین بخشهای اقتصادیمی باشد و این درحالی است که کمبود آب اصلی ترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی و غذایی می باشد در حدود 93 درصد 80 بیلیون متر مکعب منابع آب تجدید شونده کشور در کشاورزی فاریاب مصرف می گردد ولی تولیدات کشاورزی حاصل از آن 51 میلیون تن تقاضای نیاز غذایی کشور را نمی نماید نتایج تحقیقات و مطالعات مختلف بیانگر آن است که در بخش کشاورزی کشور آب به شکلهای مختلف و به میزان زیادی تلف می شود به نحوی که بازده کل آبیاری درکشور بین 33 تا 37% تغییر می نماید با توجه به اینکه کشور ایران درمناطق خشک و نیمه خشک کره خاکی قرار گرفته همیشه با مشکل کم آبی و بحران آب روبروست که دراین راستا دو مشکل اساسی وجود دارد بارندگی کم و تبخیر و تعرق بالا و پایین بودن راندمان آبیاری .ازطرفی نظر به افزایش روزافزون جمعیت کشور و تامین امنیت غذایی باید سعی کرد تا از آبیایر سنتی فاصله گرفت و به آبیاری مدرن و مکانیزه روی آورد تا بتوان راندمان آبیاری را افزایش و تولید را بالا برد و سطح زندگی و درآمدجوامع روستایی را ارتقا داد برای این منظور باید با درنظر گرفتن شرایط مزرعه آب و هوا و شرایط مدیریتی از سیستم مدرن و مکانیزه استفاده نمود نتایج نشان میدهدکهدر استان خراسان رضوی در صورت نبود محدودیت هایخاصی روشهای کلاسیک ثابت و متحرک مناسبتر می باشد همچنین در محصول خربزه روشهای TAPE کلاسیک ثابت ومتحرک توصیه می شود.