بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی زنان شهر مشهد در سال ۸۶- ۱۳۸۵ و عوامل موثر بر آن

موضوع این پژوهش بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی زنان شهر مشهد در سال ۱۳۸۵ و عوامل موثر بر آن می باشد. جامعه آماری پژوهش زنان بالای ۱۵ سال مناطق ۱۲ گانه شهر مشهد بودهاست. تعداد نمونه این پژوهش ۳۶۰ نفر به دست آمد و نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. احساس امنیت به معنای آرامش روحی و روانی در برابر خطرات و حوادثی است که در زندگی روزمره فرد را تهدید می کند. در این پژوهش میانگین احساس امنیت اجتماعی زنان شهر مشهد در یک طیف ۵ قسمتی از یک تا پنج، ۶۰/۲ بوده است که از متوسط به پایین می باشد. در بررسی عوامل موثر در تحلیل رگرسیون چند متغیری مهم ترین عوامل موثر به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: «استفاده از وسایل ارتباط جمعی» با ضریب بتای ۳۴۶/۰، «نگرش به حجاب» با بتای۳۶/۰، «طراحی شهری» با ضریب بتای ۲۹۸/۰، و «تصور فرد از خود» با بتای ۱۸۱/۰ دارای تاثیر مثبت بوده اند و متغیر های «خانه دار بودن» با ضریب بتای ۱۲۵/۰- و «حمایت اجتماعی» با ضریب بتای ۱۲۳/۰ دارای رابطه معکوس با متغیر وابسته بوده اند. این عوامل توانستند ۵۴/۰ واریانس متغیر وابسته پژوهش را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

امنیت ، امنیت اجتماعی ، مساله اجتماعی ، احساس امنیت اجتماعی ، زنان