افزایش ماندگاری خربزه با کاربرد عوامل مدیریتی و تیمارهای رایج در دوره انبارداری

خربز ه با نام علمی Cucumis melo با سطح زیر کشت 73086 هکتار در ایران بعد از هندوانه دومین محصول جالیزی مهم ایران و یکی از محصولات استراتژیک ایران به حساب می آید. اما متاسفانه به علت نبود سیستم مناسب برداشت، انتقال، انبارداری، بسته بندی و فرآوری در ایران بخش زیادی از این محصول به ضایعات تبدیل می شود. در ایران تحقیقات بسیار کمی بر روی پس از برداشت و فرآوری این محصول باارزش انجام شده است ازاین رو هدف نگارنده بررسی عوامل مهم در ایجاد بیماریها در دورهانبارداری و تعدادی از روشهای مرسوم مورد استفاده در دیگر کشورهاست. از جمله عوامل مهم در توسعه بیماریها در خربزه در انبار شرایط نامناسب دمایی و رطوبتی و همینطور توجه نکردن به مرحله بلوغ در میوه هاست. روشهای مرسوم در دیگر کشورها شامل شستن بلافاصله بعد برداشت، غوطه وری در قارچ کش استفاده، استفاده از محلول کلرین، استفاده از تیمار آب گرم و استفاده از ترکیبات شیمیاییGRAS سالهاست که مورد استفاده قرار می گیرند. امید است این تحقیق گامی ناچیز در آگاهی از بهبود وضعیت پس از برداشت و کاهش ضایعات در این میوه باارزش شود

کلیدواژه ها:

خربزه ، GRASضایعات