میزان تاثیر اشتغال روستایی بر رشذ و بالنذگی کشور و امیذ بخش بودن فضای روستاها

محور توسعه روستاها بطور سنتی کشاورزی تعریف شده، اما محدودیت منابع طبیعی در برخی از روستاها، باعث رکود اقتصادی شده و توسعه کشاورزی به توسعه اقتصادی همه روستاهای منتج نشده است. امروزه روستاهای محیط مناسبی برای رشد بخش های غیرکشاورزی و فعالیت شرکت های تولیدی و خدماتی شناخته شده است. این موضوع در واقع نوعی حرکت از کسب و کارهای مبتنی بر منابع طبیعی به سمت کشب و کارهای مبتنی بر دانش است. وضعیت جامعه روستایی ایران نشان می دهد که با افزایش سطح سواد، دانش و مهارت های علمی وعملی، گرایش به اشتغال در بخش های سنتی اقتصاد کمتر شده و میل برای اشتغال در بخش های مدرن و خدماتی بیشتر است. مزایای روستا در کشور باعث شده است تا در سال های اخیر در سیاست گذاری توسعه ملی توجه بیشتری را به خود جلب کرده این روستاها با نقاط قوت و فرصت های متنوع پیش رو، به لحاظ مدیریتی به ویژه با مشکلات زیرساختی زیادی روبرو هستند و غالبا از مناسبات اقتصادی و اجتماعی برخوردارند. از این رو نیازمند مدیریت ویژه هستند، روستاها نیز در این زمینه، مشکلات خاص خود را دارند، از این رو، اگر برنامه ها و استراتژی ها مناسب در زمینه ی حل مشکلات روستا در تمامی سطوح ملی، منطق های و محلی اتخاذ نگردد، این مشکلات در کشور همچنان وجود خواهند داشت. مسئله پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر اشتغال روستایی بر رشد و بالندگی کشور و امید بخش بودن فضای روستاها می باشد.

کلیدواژه ها:

اشتغال روستایی ، رشد کشور ، فضای روستایی ، شرکت های تولیدی