تحلیل مکانی تصادف های درون شهری با استفاده از رگرسون وزنی مکانی

در سال های اخیر مطالعات گسترده ای به منظور بررسی روابط بین تصادف ها و عوامل موثر بر آنها- از جمله نوع کاربری، ویژگی های جمعیتی و پارامترهای مختلف شبکه حمل و نقل در مناطق شهری- صورت پذیرفته است. متغیرهای میزان تولید و جذب سفر همراه با پارامتر مجموع طول معابر می توانند به عنوان متغیرهای جایگزین مناسبی برای پیش بینی تصادف ها مورد استفاده قرار گیرند. مدل های رگرسیون خطی تعمیم یافته به عنوان متداول ترین مدل های عمومی پیش بینی تصادف ها، و رابطه بین تصادف ها و متغیرهای مستقل را با تخمین ضرایب ثابت در کل منطقه مطالعاتی توصیف می کنند. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیرات ناپایداری در روابط میان تصادف ها و عوامل موثر بر آنها، مدل رگرسیون وزنی مکانی پوآسون پیشنهاد گردید. آن گاه این مدل با استفاده از پارامترهای تولید و جذب سفر و مجموع طول معابر در ۲۵۳ ناحیه ترافیکی در شهر مشهد اجرا شد و تاثیرات خودهمبستگی مکانی در باقی مانده ها بررسی گردید. آزمون های نیکویی برازش دقت بالاتر مدل رگرسیون وزنی پوآسون را در قیاس با مدل عمومی نشان می دهند. نتایج همچنین نشان از ناپاداری معناداری در روابط بین تعداد تصادف ها و متغیرهای مستقل انتخاب شده دارند. نتایج، رابطه مستقیم متغیرهای انتخاب شده را نیز با وقوع تصادفات در بیشتر نواحی ترافیکی نشان می دهد. آزمون باقی مانده های هر دو مدل نشانگر حذف تاثیرات خودهمبستگی مکانی از باقی مانده های رگرسیون وزنی مکانی پوآسون است.

کلیدواژه ها:

تولید و جذب سفر ، مجموع طول معابر ، مدل های خطی تعمیم یافته ، ناپایداری ، رگرسیون وزنی مکانی پوآسون ، تحلیل مکانی