بررسی اثر محافظت کنندگی پروتئین های نوترکیب VP۲۸ و VP۱۹ یک جدایه ویروس لکه سفید به روش خوراکی در برابر ویروس بیماری لکه سفید در میگوی سفید غربی

   ویروس بیماری لکه سفید یکی از آسیب ­رسان­ ترین ویروس ها در پرورش میگوی جهان و ایران است. پروتئین­ های سطحی این ویروس در مراحل اولیه برخورد با سلول­ های میزبان نقش بسیار مهمی دارند و کاندیدی برای ساخت واکسن­ هایزیر واحد یا نوترکیب محسوب می ­شوند. این مطالعه به­ منظور دستیابی به این پروتئین ­ها جهت انجام ایمن­ سازی میگو وانامی طراحی گردید. ژنوم ویروس لکه سفید از میگوهای بیمار و دارای علائم بالینی مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان استخراج گردید. پس از تکثیر و خالص ­سازی، ژن پروتئین هایVP۲۸ وVP۱۹در باکتری TG۱ کلون شدند. بیان پروتئین بررسی و پلیت ­های تجاری توسط باکتری حاوی پروتئین نوترکیب غیرفعالشده پوشانده شد. پست لاروهای مرحله ۳۰ میگوی سفید غربی با پلت­ های نوترکیب تغذیه شده و در روزهای ۹ و ۲۳ پس از تغذیه، با ویروس لکه سفید چالش شدند. نتایج آزمایش مواجهه اول  نشان داد که کم­ترین درصد تلفات در گروه­ های مختلف مربوط به گروه VP۲۸ برابر ۳/۸۴±۳۰% و بالاترین درصد مربوط به گروه TG۱ برابر ۲/۹۳±۷۲/۲۲% بود. در آزمایش مواجهه دوم کم ­ترین درصد تلفات مربوط به گروهVP۲۸  ۵/۰۹±%۵۰و بالاترین درصد مربوط به گروه TG۱ ۲/۲۲±۷۵/۵۵% بود. با توجه به نتایج  تحقیق پروتئین نوترکیب VP۲۸ قابلیت ایجاد محافظت را در برابر ویروس لکه سفید  دارد درحالی­ که پروتئین نوترکیب VP۱۹ قابلیت محافظت را نخواهد داشت. هم ­چنین میزان بازماندگی ارتباط مستقیم با مدت زمان در اختیار داشتن پروتئین نوترکیب دارد.  

کلیدواژه ها:

ویروس لکه سفید ، پروتئین نوترکیب VP۲۸ و VP۱۹ ، میگوی وانامی ، خوزستان ، ایران