برآورد تمایل مردم بومی حاشیه ذخیره گاه زیست کره گنو به منظور حمایت مالی از گونه های پستاندار بزرگ جثه

پژوهش حاضر به ­منظور برآورد تمایل به پرداخت مردم بومی اطراف ذخیره ­گاه زیست­ کره گنو در استان هرمزگان به ­منظور حمایت مالی از گونه ­های پستاندار بزرگ­ جثه در خطر انقراض در این منطقه تحت حفاظت به ­منظور تعیین ارزش حفاظتی این گونه­ ها انجام شده است. در این مطالعه، تعداد ۱۵۰ خانوار بومی در استان هرمزگان که در مجاورت زیستگاه منطقه حفاظت شده و ذخیره­ گاه زیست کره گنو اقامت داشتند با روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب و چهره به چهره مصاحبه شدند. ابزار گردآوری داده ­ها، پرسشنامه ­ای شامل: مشخصات جمعیت ­شناسی و سوالات تمایل به پرداخت افراد برای حمایت مالی از گونه ­های پستاندار درشت ­جثه در منطقه بوده است. پس از جمع ­آوری داده ­ها، نتایج با استفاده از نرم­ افزارهای SPSS نسخه ۲۱ و اقتصاد سنجی Eviews نسخه ۸، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­های پژوهش نشان داد که ۷۸ درصد از افراد مورد مطالعه، تمایل به پرداخت مبلغی برای حمایت مالی از گونه ­های پستاندار درشت ­جثه در این منطقه را دارند. از سویی دیگر نتایج نشان داد که متوسط تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار بومی برای حمایت مالی از گونه ­های حیات­وحش پستاندار درشت­ جثه، به­ ترتیب معادل با ۵۳۴۱۶/۹۷ و ۶۴۱۰۰۳/۷ ریال است. براساس نتایج مدل رگرسیونی لوجیت برآورد شده، متغیرهای تحصیلات، عضویت در سازمان­ های زیست محیطی، شناخت گونه و میزان پیشنهاد از عوامل تاثیرگذار بر میزان تمایل به پرداخت افراد بومی برای حمایت  از گونه­­ های پستاندار درشت­ جثه در منطقه حفاظت شده گنو است.

کلیدواژه ها:

تمایل به پرداخت ، ارزش گذاری مشروط ، گونه در خطر انقراض ، منطقه حفاظت شده گنو ، استان هرمزگان