مهسا محمودی خوش دره گی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
عبدالمجید حاجی مرادلو - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
بهروز دستار - گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵

این مطالعه جهت ارزیابی اثرات بیوفلوک روی بهبود کیفیت آب و عملکرد رشد بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) تغذیه شده با جیره­ های حاوی مقادیر مختلف پروتئین به ­میزان ۲۳، ۲۷، ۳۱ و ۳۵ درصد و تیمار آزمایشی بدون بیوفلوک در یک دوره ۸ هفته صورت گرفت. متوسط مقدار اکسیژن (۵/۳۳) و( pH (۸/۰۵  در تیمارها بررسی شده و در تیمار شاهد بیش­ تر از تیمارهای بیوفلوکی بود. غلظت جامدات معلق کل  در تیمارهای بیوفلوکی به ­طور معنی ­داری بالاتر از تیمار شاهد بود (۰/۰۵>P) کیفیت خوب آب با توسعه بیوفلوک از طریق افزودن ملاس چغندرقند در طی آزمایش غذایی نگه داشته شد. با گذشت زمان و توسعه بیوفلوک در تیمارهای بیوفلوکی، مقدار آمونیاک، نیترات و نیتریت از هفته چهارم آزمایش شروع به کاهش نمود و در انتهای آزمایش مقدار آن ­ها در تیمارهای بیوفلوکی کم ­تر از تیمار شاهد شده بود. رشد براساس درصد وزن حاصله و ضریب رشد ویژه در بچه ماهی ­های تغذیه شده با جیره­ های حاوی ۲۷ و ۳۱ درصد پروتئین  به­ طور معنی ­داری بالاتر از بچه ماهی های تیمار شاهد بود که با جیره حاوی ۳۵% پروتئین تغذیه کرده بودند (۰/۰۵>P). در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که در سیستم بیوفلوک، تغذیه ماهی کپورمعمولی با جیره حاوی ۲۷ و ۳۱ درصد پروتئین، بهترین نتیجه را در بهبود کیفیت آب و عملکرد رشد دارد.

کیفیت آب, راندمان رشد, کپور معمولی, جیره پروتئینی, سیستم بیوفلوک