اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوس لاکتیس (سویه PTCC ۱۴۰۳) در جیره غذایی، بر شاخص های رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری (mugil cephalus) در برابر با کتری لاکتوکوکوس گارویه آ

تحقیق حاضر به­منظور بررسی اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوسلاکتیس(۱۴۰۳PTCC) در جیرهغذایی، بر عملکرد رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus L) در برابر باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ به­مدت ۳۰ روز انجام گرفت. در این مطالعه، تعداد ۴۵۰ قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی ۱/۴±۸/۴۴ گرم در یک طرح کاملا تصادفی به ۵ تیمار آزمایشی و ۳ تکرار (با تعداد ۳۰ عدد در هر تکرار) دسته­بندی شدند. تیمار­ها عبارت بودند از دو تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده پروبیوتیک) و تیمار­های آزمایشی ۱,D۲D و۳D که به­­ترتیب حاوی ۱۰۸×۱/۵، ۱۰۸× ۳ و ۱۰۸ × ۶ واحد تشکیل کلنی پروبیوتیک بر گرم غذا بود. بعد از ۳۰ روز، ۱۰ عدد بچه ماهی از هر تکرار با باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ (تراکم۱۰۷ × ۱ واحد تشکیل کلنی بر میلی­لیتر به­روش غوطه وری) چالش داده شدند و تلفات به­صورت روزانه تا ۱۰ روز پس از چالش ماهیان ثبت شد. نتایج  نشان داد که تمامی شاخص­های رشد و هم­چنین درصد بازماندگی  در تیمارهای دریافت کننده پروبیوتیک بهبود یافت اما  اختلاف معنی داری با گروه شاهد نشان ندادند (۰/۰۵P). درصد بازماندگی از ۴۰ درصد در گروه شاهد به ۶۴درصد در تیمار ۳D و۶۸درصد در تیمار۲D افزایش یافت (۰/۰۵>P). به­ طورکلی می­ توان نتیجه گرفت که استفاده از سویه (۱۴۰۳PTCC) لاکتوکوکوس لاکتیس در جیره غذایی می­ تواند منجر به افزایش ماندگاری بچه ماهی کفال خاکستری در چالش با باکتری لاکتوکوکوس گارویه­آ شود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، لاکتوکوکوس لاکتیس ، شاخص های رشد ، کفال خاکستری ، لاکتوکوکوس گارویه آ