ارزیابی مطلوبیت زیستگاه کل و بز (Capra aegagrus) در منطقه حفاظت شده خائیز در فصل زادآوری با استفاده از روش HEP

در این مطالعه، هدف بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه کل و بز در فصل زادآوری در منطقه حفاظت شده سولک، در استان کهگیلویه و بویر احمد، شهرستان بهمئی، با استفاده از روش هپ بوده است. در حال حاضر بیش ­ترین تخریب­ های زیستگاهی متوجه پستانداران بزرگ ­جثه به ­خصوص علف ­خوارانی مانند کل و بز است لذا حفظ زیستگاه های زادآوری و مطالعه آن­ ها به ­خصوص زیستگاه ­های مطلوب گونه های کم ­پراکنش مثل کل و بز تاثیر به ­سزایی بر بقا و تولیدمثل گونه ­ها خواهد داشت. ارزیابی زیستگاه به ­عنوان یک راه ­حل عملی برای انجام این مهم مطرح است با ارزیابی زیستگاه می ­توان مطلوبیت و تعداد واحدهای زیستگاهی موجود برای زادآوری این گونه را به­ دست آورد. برای این کار ابتدا منطقه به دو زیستگاه شمالی و جنوبی تقسیم شد. سپس ارزیابی زیستگاه گونه کل و بز در فصل زادآوری به­ روش HEP و رتبه ­دهی به متغیرهای مختلف زیستگاهی در دو زیستگاه انجام شد. در انتها نتایج حاصل از این دو مورد مقایسه قرار گرفتند. شاخص های زیستگاهی اندازه گیری شده عبارتند از: تراکم و تنوع پوشش گیاهی، ارتفاع، شیب، جهت، دسترسی به منابع آبی، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از جاده، میزان رفت و آمد شکارچیان، شدت حضور دام در منطقه و طعمه ­خواری . امتیاز هر شاخص از ۱ تا ۵ متغیر بود. سپس براساس مطلوبیت زیستگاه، مقادیر HSI برای هریک از بخش ها محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

زیستگاه ، مطلوبیت زیستگاه ، منطقه حفاظت شده سولک ، کل و بز ، خائیز