اثرات مسمومیت تجربی با کلرپیریفوس بر ایمنی غیراختصاصی و مصونیت در برابر عفونت آئرومونازیس (Aeromonasis) در قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

آفت­ کش ­های ارگانوفسفره یکی از آلاینده­ های شیمیایی آب­ های سطحی هستند که ممکن است موجب افزایش استعداد ابتلا به بیماری در ماهیان شوند. از این ­رو در آزمایش حاضر اثرات مسمومیت تحت حاد کلرپیریفوس بر عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت قزل­ آلای رنگین­ کمان در مواجه با عفونت آئرومونازیس مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد ۱۸۰ ماهی با میانگین وزن ۴۲ گرم بین ۴ گروه آزمایشی (۳ تکرار) شاهد، دوز پایین (۲/۵ میکروگرم بر لیتر)، دوز متوسط (۵ میکروگرم بر لیتر) و دوز بالای کلرپیریفوس (۱۰ میکروگرم بر لیتر) تقسیم شدند و به­ مدت ۱۰ روز تحت تاثیر تیمار­های فوق قرار گرفتند. در پایان، خونگیری جهت سنجش شاخص ­های خون ­شناسی و ایمنی انجام شد و ماهیان به­ وسیله تزریق درون صفاقی دوز کشنده Aeromonas hydrophila به ­مدت ۱۴ روز تحت چالش باکتریایی قرار گرفتند. بررسی شاخص ­های خون­ شناسی، نشان­ دهنده­ کاهش معنی­ دار تعداد گلبول­ های سفید، گلبول ­های قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین و درصد لنفوسیت ­های خون در ماهیان تحت تیمار با بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (۰/۰۵>P). ارزیابی شاخص ­های ایمنی خون گواه از کاهش معنی ­دار ایمونوگلوبیولین تام، لیزوزیم، کمپلمان، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین در بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (۰/۰۵>P).­ میزان مرگ ­و ­میر تجمعی ماهیان در چالش با Aeromonas hydrophila رابطه مستقیمی با افزایش دوز کلرپیریفوس نشان داد اما فقط گروه آزمایشی بالاترین دوز با گروه شاهد اختلاف معنی ­دار نشان داد (۰/۰۵>P). با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، این چنین استنباط می­ شود که افزایش غلظت محیطی کلرپیریفوس موجب اثرات زیان­ آور بر سیستم دفاعی قزل­ آلای رنگین­ کمان می ­شود و مقاومت آن را در مواجه با باکتری ­های­ بیماریزا کاهش می­ دهد.

کلیدواژه ها:

کلرپیریفوس ، قزل آلای رنگین کمان ، آئرومونازیس ، ایمنی غیر اختصاصی