تاثیر زلزله های پی درپی در ترتیب وقوع و محل تشکیل مفاصل پلاستیک ساختمان های بتن آرمه

در بسیاری از آیین­نامه­های ساختمانی ضوابط طراحی بر اساس لرزش اصلی بوده و اثرات پس­لرزه در تحلیل و طراحی ساختمان در نظر گرفته نمی شود. تجربه وقوع زمین لرزه های گذشته نشان داده که وقوع پس­لرزه می­تواند تاثیر بسزایی در افزایش مقدار جا­به­جایی سازه، نحوه تشکیل مفاصل پلاستیک، تغییر سطح عملکرد سازه و گاهی انهدام سازه داشته باشد. لذا در این تحقیق مطالعه وسیعی بر روی پاسخ غیرخطی رده های مختلف سازه ای اعم از کوتاه مرتبه، میان مرتبه و بلندمرتبه (ساختمان های ۴، ۷، ۱۰، ۱۳، ۱۶ و ۲۰ طبقه) بتن­آرمه قاب خمشی تحت اثر هفت رکورد منفرد (فقط لرزش اصلی) و هفت رکورد دارای پس­لرزه (لرزش اصلی به همراه پس لرزه) انجام شده است. میانگین دوران پلاستیک و نحوه تشکیل آنها و همچنین چرخش طبقه و سطح عملکرد سازه تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی محاسبه و با هم مقایسه شد. نتایج نشان می­دهد تحت اثر پس­لرزه ساختمان دچار خرابی­های شدیدی شده و تعداد مفاصلی که از محدوده LS عبور می­کند به طور قابل توجهی افزایش می­یابد به طوری که این مقدار در ساختمان ۱۳ طبقه ۳۱ برابر شده به گونه ای که بعد از وقوع زمین لرزه در آستانه فروریزش قرار گرفت. در همه سازه ها به جز ساختمان ۴ طبقه، تحت رکورد زلزله ی دارای پس لرزه، مفاصل پلاستیک در ستون های بعضی از طبقات تشکیل شد. همچنین مقدار میانگین دوران پلاستیک در ساختمان ۲۰ طبقه در طبقه دهم تا ۲۵ درصد نسبت به سایر طبقات افزایش داشته است. مقدار چرخش طبقه به طور قابل توجهی تحت اثر پس­لرزه افزایش داشت به طوری که در ساختمان ۱۰ طبقه، در طبقه چهارم این مقدار تا ۴۱/۹ برابر شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، زلزله منفرد ، پس لرزه ، مفصل پلاستیک ، چرخش طبقه