حسن گلمرادی - دکتری اقتصاد از دانشگاه شهید بهشتی
عباس عرب مازار - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی
فرهاد دژپسند - گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی

کاهش نرخ بیکاری و دستیابی به تورم غیر فزاینده از جمله اهداف مهم و کلیدی سیاستگذاران اقتصادی است. بنابراین اندازه گیری نرخ بیکاری همراه با تورم غیر فزاینده (نایرو) و هسته تورم از اهمیت خاص برخوردار است. در این مقاله نرخ بیکاری همراه با تورم غیر فزاینده (نایرو) و هسته تورم به صورت همزمان و در چارچوب یک نگرش ساختاری برای اقتصاد ایران اندازه گیری می شود. در این رابطه، نایرو به عنوان جزئی از نرخ بیکاری واقعی که در بلند مدت با تورم ناهمبسته است، و هسته تورم نیز بخشی از تورم واقعی که اثر میان مدت و بلندمدتی بر تولید و اشتغال ندارد، تعریف شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مبادله تورم و بیکاری در چارچوب منحنی فیلیپس کوتاه مدت و بلندمدت مرسوم با توجه به داده های آماری کشور مورد تایید قرار نمی گیرد. نرخ بیکاری نایرو و هسته تورم بر خلاف تصور اولیه مفهوم ثابت زمانی نداشته بلکه در طول زمان متغیر هستند. نایرو و هسته تورم برآورد شده در این مقاله، تفاوت بسیار اساسی و چشمگیر با نرخ بیکاری و نرخ تورم واقعی ندارد که گویای ماهیت ساختاری و بلندمدت بودن پدیده بیکاری و تورم در اقتصاد ایران است.

نایرو(NAIRU), هسته تورم, خودرگرسیون برداری ساختاری, بیکاری, تورم, منحنی فیلیپس