نقد جایگاه بناهای میان افزا در محوطه های تاریخی از منظر اسناد بین المللی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: مجله صفه، دوره: 25، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_SOFEH-25-1_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 242
نویسندگان
استادیار دانشگاه هنر اصفهان
دانشجوی دکتری مرمت دانشگاه هنر اصفهان
چکیده
موضوع مرمت در طی تاریخ تطور خود به موازات توسعه دانش و تجربه بشری و طی فراز و نشیبها، به تدریج به حوزههای وسیعتری گسترش یافت. نظریهپردازیها و شکلگیری تجارب گوناگون مرمت در جای جای جهان از قرن هیجده به بعد و به ویژه در نیمه ی اول قرن گذشته ی میلادی و در عرصههای معماری و شهرسازی، غنا و پشتوانه ی عظیمی را برای این دانش رقم زد. ایجاد نهادهای جهانی، تسهیل روابط بین الملل و شکلگیری توافقنامههای متعدد جهانی در این سده، زمینهساز گسترش هرچه بیشتر دانش و تجربه ی مرمت، همگرایی، تحولات وسیع و چارهجویی مسائل مشترک در بین جوامع گردید. موضوع چگونگی شکلگیری ساختارهای جدید در محوطههای تاریخی از جمله مسائل مطرح در این اسناد جهانی بوده است. از حدود سه دهه پیش، گله از فراوانی واحدهای مخروبه در بافتهای تاریخی و بلاتکلیفی مالکین در «چگونه ساختن» در ادبیات مرمت شهری کشور گزارش شده است. همین مساله در انفعال جامعه ی دانشگاهی، دستگاههای مسئول و مدیریت شهرهای تاریخی در سالهای اخیر به گسترش بسیار در مقیاس «پهنههای فرسوده ی» تاریخی منتهی گردیده است. بیم آن میرود که تاخیر بیشتر به نفی تداوم، هویت تاریخی و جایگزینی «شهرسازی تعویضی» در این عرصهها بیانجامد. کندوکاو اسناد جهانی شکل گرفته طی قریب هفت دهه در قرن گذشته فرصت و پشتوانه مغتنمی است که این نقطه نظرات استخراج و به کار بسته شوند. «چگونگی و معیارهای طراحی و شکلگیری بناهای میانافزا در محوطههای تاریخی از منظر اسناد بین المللی» سوال تحقیق حاضر است. روش علمی تحقیق بصورت تحلیل محتوا است. تعاریف پایه در زمینه ی نوسازی و بافت های تاریخی در این مقاله به علت جلوگیری از اطاله ی کلام و با فرض دانش پایه ای مخاطب متحصص حذف گردیده است. طی این روش و به منظور تحقق اهداف پژوهش، داده های تحقیق مشتمل بر مواد و مفاد قطعنامه ها، دستورالعمل ها، منشورها و سایر اسناد راهبردی مربوط که در خصوص نوسازی در بافت های تاریخی نظرها و پیشنهادهایی در پی داشته اند، تحلیل گردیده اند. مطالعه ی این پژوهش کتابخانهای و روش آن یافتهاندوزی و با استناد به همین اسناد و توافقنامههای جهانی بوده است. براساس مطالعات اولیه، معاهدات مرتبط گزینش و تحلیل شده اند. در نهایت با تحلیل دادههای گردآوری شده، طبقهبندی اسناد مذکور از منظر نفی، پذیرش و یا تشویق ساختارهای جدید در محوطههای تاریخی تدوین و با تحلیل هریک نتیجه گیری و نتایج لازم اتخاذ گردیده است. همچنین عرضه ی وجوه مشترک، توصیهها و راهکارهای اساسی، و ذکر کاستیهای آنان، به انضمام معرفی اسناد واجد راهکارهای اجرایی همساز و همسان با نیازهای جامعه ی ایران از نتایج دیگر این پژوهش استکلیدواژه ها
اسناد بین المللی, بافت تاریخی, حفاظت شهری, بناهای میان افزااطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.