ارزیابی ابعاد اثرگذاری طرح های نوسازی و بهسازی مسکن بر کیفیت محیط روستا (منطقه مورد مطالعه: دهستان حومه شهرستان شیروان)

امروزه آگاهی از امکانات و تنگناهای نواحی روستایی و تحلیل آن­ها در فرایند برنامه­ریزی توسعه­ روستایی اهمیت بسزایی دارد و نوعی ضرورت جهت ارائه طرح­ها و برنامههای توسعه محسوب می­شود. در این راستا طرح­های متنوعی در قالب برنامه­های توسعه روستایی به اجراء گذاشته شده است که طرح­های بهسازی و نوسازی روستایی یکی از مهم­ترین این طرح­ها در کشور می­باشد. اما آنچه مهم است تاثیر طرح­های توسعه و آثار آن در بلندمدت بر کیفیت محیطی روستا می­باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی تاثیرات ناشی از طرح­های بهسازی و نوسازی مسکن بر کیفیت محیطی روستاهای دهستان حومه شهرستان شیروان با حدود ۲۲ نقطه روستایی می­باشد. روش انجام این تحقیق توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی می­باشد. جامعه آماری این تحقیق را دریافت کنندگان وام بهسازی و نوسازی مسکن روستایی تشکیل می­دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۰۳ نفر برآورد گردید که به­روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. پس از طراحی پرسشنامه براساس شاخص­ها و متغیرهای مستخرج از ادبیات نظری تحقیق و تایید روایی و سنجش پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (۸۰ درصد)، پرسشنامه­ها تکمیل و در محیط  SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از یافته­های تحقیق نشان می­دهد طرح­های بهسازی و نوسازی روستایی تاثیرات قابل توجهی در شاخص­های کیفیت محیط نظیر ماندگاری (۰۱/۳)، افزایش استحکام مساکن (۰۱/۳)، افزایش حس امنیت (۹۵/۲) داشته است. براساس مدل تحلیل مسیر بعد اقتصادی با اثرات کل ۶۵۹/۰ بیش­ترین تاثیر و بعد اجتماعی با اثرات کل ۴۵۰/۰ کم­ترین تاثیر را بر روی سطح کیفیت محیط کل جامعه آماری روستاهای دارای طرح بهسازی و نوسازی داشته­اند.

کلیدواژه ها:

طرح های بهسازی و نوسازی ، مسکن روستایی ، کیفیت محیط ، مدل تحلیل مسیر