تحلیلی بر مکان گزینی بهینه کاربری فضای سبز شهری به روش منطق فازی نمونه موردی : منطقه ۸ شهر تبریز

 بعداز مطرح شدن ایده­ی توسعه پایدار و نمایان شدن بحران­های زیست محیطی در شهرهای مدرن، فضاهای سبز شهری به عنوان ایده­ی مفهومی طراحی و برنامه ریزی شهری نوین مورد توجه قرار گرفته است که از جمله مهم ترین آنها می­توان به شهرهای سبز و سالم اشاره کرد. بر پایه­ی چنین ضرورتی در مطالعه حاضر به تحلیل استقرار بهینه مکانی فضاهای سبز شهری در منطقه ۸ شهر تبریز با روش شناسی توصیفی – تحلیلی پرداخته شده است. به همین منظور لایه های ۱۲ کاربری شامل کاربری فضای سبز، کاربری مسکونی، کاربری اداری، کاربری صنعتی، کاربری ورزشی، کاربری خدماتی، کاربری آموزشی، کاربری بهداشتی-درمانی، کاربری مذهبی، کاربری حمل و نقل، کاربری فرهنگی و کاربری نظامی با استفاده از فواصل استاندارد در محیط نرم افزار Arc GIS ۱۰ ارزش­گذاری شده و سپس با استفاده از عملگر گامای فازی[۱] مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نهایی نشان داد که با توجه به شرایط موجود استقرار کاربری­ها در منطقه ۸ شهر تبریز و با توجه به گرایشات کاهشی و افزایشی آن ها، حد آستانه ۹/۰ بهتر از دو حد آستانه دیگر به تحلیل استقرار بهینه مکانی فضاهای سبز شهری در منطقه ۸ شهر تبریز پرداخته است. در این حد آستانه نتایج مربوط به کاربری­های نظامی و کارگاه های صنعتی با حساسیت و دقت بیشتری نسبت به دو حد آستانه­ی دیگر در رابطه با همجواری و مکان گزینی فضاهای سبز شهری در این منطقه اعمال گردیده است. مطابق با نتایج این عملگر قسمت­هایی عمده­ای از مرکز و قسمتی از جنوب منطقه مستعد برای استقرار فضاهای سبز شهری می باشند. [۱]. Fuzzy Gama   

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، مکان یابی ، منطق فازی ، منطقه ۸ تبریز