مقایسه ارزیابی پتانسیل روانگرایی با روشهای مقاومت نفوذ استاندارد و اندازه گیری سرعت موج برشی در جنوب تهران

ارزیابی پتانسیل روانگرایی آبرفتهای جنوب تهران با استفاده از دو روش صحرایی آزمایش مقاومت نفوذ استاندارد (SPT) و اندازه گیری سرعت موج برشی (VS) و مقایسه نتایج حاصل از آنها هدف عمده این تحقیق بوده است. برای ارزیابی قابلیت روانگرایی خاکهای ماسه ای با استفاده از SPT، ازطرح ساده شده سید- ادریس [۱-۲] و برای خاکهای لای دار از آئین نامه طراحی پلهای شاهراهی ژاپن [۳] استفاده شده است. در روش دوم نیز از طرح ارائه شده توسط انستیتو ملی تکنولوژی و تحقیقات آمریکا (NIST,۱۹۹۹) بهره گرفته شده است [۴]. نتایج آزمایشهای مقاومت نفوذ استاندارد از اطلاعات ژئوتکنیکی ۲۳۹ گمانه ماشینی حفرشده در نواحی جنوبی تهران جمع آوری شده و سرعت موج برشی خاک نیز با استفاده از نتایج ۹ آزمایش لرزه نگاری درون چاهی و ۷۵ آزمایش لرزه نگاری سطحی که توسط پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در گستره خاکهای تهران به انجام رسیده، استخراج شده است [۵]. مقایسه نتایج برآورد پتانسیل روانگرایی با استفاده از دو روش یادشده، مطابقت نسبی نتایج آنها را نشان می دهد، هرچند که این نتایج با فرض دارا بودن سمنتاسیون برای خاک به یکدیگر نزدیکتر است.Liquefaction Evaluation by Standard Penetration Tests and Shear Wave Velocity Measurements in South of TehranIn this paper, results of Standard Penetration Test (SPT) and shear wave velocity (Vs) measurements have been compared for liquefaction potential evaluation in south of Tehran in Iran. Liquefaction potential by SPT was evaluated based on the simplified procedure of Seed and Idriss [۱-۲] and specifications for highway bridges [۳] for sandy soils and silty soils respectively. On the other hand, the liquefaction potential assessed using the Vs measurements based on the method proposed by National Institute of Standards and Technology (NIST) in ۱۹۹۸ [۴]. In this study, ۱۱۸ borehole data were studied considering the soil type and ground water level. Vs data was obtained based on ۹ downhole and ۷۵ seismic refraction tests performed by the International Institute of Earthquake Engineering and Seismology (IIEES) [۵]. The safety factor at different depths and liquefaction Potential Index at different boreholes was compared. Generally, results of the two methods are in agreement, especially if the soil is considered to be cemented.