مسئولیت ناشی از عدم وفاداری زوجین

خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی مجموعه ای از بایدها و نبایدهای فقهی، حقوقی و اخلاقی دارد، که بارعایت این قواعد و مقررات میتوان پیروزی و پایداری خانواده را تضمین کرد.در آموزه های دینی ما زوجین ترغیب به حسن معاشرت و وفاداری شده اند؛ این مهم درضمن آیات وروایات مختلفاز اهل بیت (علیهم السلام) مورد توجه و تاکید قرار گرفته است و از زوجین خواسته شده تا وفاداری و معاشرت نیکو را پایهو اساس زندگی خود قرار دهند.قانون مدنی به لزوم وفاداری در روابط زوجین اشاره ای نکرده اما با توجه به ماده ۱۱۰۳ قانون مدنی که زوجین رامکلف به حسن معاشرت نموده و از آنجایی که وفاداری از لوازم و مصادیق حسن معاشرت به حساب می آید زوجینمکلف به رعایت وفاداری می باشند.وفاداری دارای ابعاد گوناگونی می باشد که آثار و نتایج مهمی در پیمان زناشویی دارد ؛ امروزه با گسترش ارتباطاتاجتماعی ، با شئون مختلف تعاملاتی روبرو هستیم که می توان وفاداری و عدم وفاداری زوجین را در دو ساحتفضای حقیقی و مجازی مورد بررسی قرار داد.از مجموع آیات، روایات و مواد قانونی ذکر شده در باب وفاداری و معاشرت به معروف به دست می آید که درنهادخانواده برای اعضای آن از جمله زوجین ،مسئولیت وجود دارد و این مسئولیت اعم از قراردادی و غیرقراردادی، بیانگراین است که اگر یکی از زوجین به واسطه عدم وفاداری خود به دیگری خسارت مادی یا معنوی وارد نماید ملزم بهجبران آن خسارت می باشد.

کلیدواژه ها:

وفاداری ، فقه و حقوق ، فضای مجازی ، مسئولیت مدنی ، مسئولیت کیفری