جرم استفاده ابساری از اطفال در جرائم اقتصادی با تاکید بر آسیب های اجتماعی

جرم استفاده ابزاری از اطفال در جرائم اقتصادی از جمله آسیب های اجتماعی بسیار مهم در هر جامعه ای است که از اهمیت خاصی برخوردار است و نهاد خانواده و جامعه را با چالش مواجه می کند. اطفال به دلیل ضعیف عقلانی و جسمانی از آسیب پذیرترین گروه جامعه انسانی، نخستین کسانی هستند که همواره در معرض انواع استفاده ابزاری قرار دارند و ازآماج مناسب و ایده آل برای بزه کاران به حساب می آیند، لذا به نظر می رسد ضرورت یک تحقیق حامع و مناسب و کارآمد در این زمینه خالی از لطف و فایده نخواهد بود، رسالت تحقیق حاضر بررسی تطبیقی میان فقه امامیه، حقوق ایران و افعانستان در زمینه جرم استفاده ابزاری از اطفال با روش تحلیل و توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. قوانین هر دوکشور با فقه امامیه در اصل مجازات ها توافق نظر دارند و هر دو بر این نکته تاکید دارند که ارتکاب برخی ازرفتارهای بزهکارانه بر اطفال جرم است، و طفل بودن بزه دیده عاملی برای تشدید مجازات بزهکار درنظر گرفته شده است، اما در ع ین حال، تفاوت هایی در مورد نحوه مجازات در فقه و قوانین دو کشور ملاحظه می شود. با بررسی هایی که صورت گرفت به این نتیجه رسیدیم که استفاده ابزاری در بعد اقصادی، از مهمترین مصادیق استفاده ابزاری از اطفال می باشد و قوانین جاری هر دو کشور در شرایط فعلی راجع به مجازات کسانی که استفاده ابزاری از اطفال را مرتکب شده کارساز نیست و نیاز مبرم و اساسی به تدوین قوانین بروز و کارآمد در این زمینه احساس می شود و وضعیت اطفال در مباحث حقوقی به عنوان یک موجود انسانی باید مستقل از بزرگ سالان نگریسته شود.

کلیدواژه ها:

جرم ، استفاده ابزاری ، اطفال ، جرائم اقتصادی ، آسیب های اجتماعی